جاذبه و دافعه علی (علیه السلام) نسخه متنی

1 - سوره آل عمران ، آيه . 159 2 - مثنوي معنوي . 3 - سوره فصلت ، آيه . 34 ببخش اي پسر كادميزاده صيد به احسان توان كرد و وحشي به قيد عدو را به الطاف گردن ببند كه نتوان بريدن به تيغ اين كمند اميرالمؤمنين نيز در فرمان خويش به مالك اشتر آنگاه كه او را به زمامداري مصر منصوب مي كند درباره رفتار با مردم چنين توصيه مي كند : و اشعر قلبك الرحمة للرعية و المحبة لهم ، و اللطف بهم . . . فاعطهم من عفوك و صفحك مثل الذي تحب ان يعطيك الله من عفوه و صفحه ( 2 ) . " احساس مهر و محبت به مردم را و ملاطفت با آنها را در دلت بيدار كن
از عفو و گذشت به آنان بهره اي بده همچنانكه دوست داري خداوند از عفو و گذشتش تو را بهره مند گرداند " . قلب زمامدار ، بايستي كانون مهر و محبت باشد نسبت به ملت قدرت و زور كافي نيست . با قدرت و زور مي توان مردم را گوسفندوار راند ولي نمي توان نيروهاي نهفته آنها را بيدار كردو به كار انداخت . نه تنها قدرت و زور كافي نيست ، عدالت هم اگر خشك اجرا شود كافي نيست ، بلكه زمامدار همچون پدري مهربان بايد قلبا مردم را دوست بدارد و نسبت به آنان مهر بورزد و هم بايد داراي شخصيتي جاذبه دار و ارادت آفرين باشد تا بتواند اراده آنان و

1 - سعدي ، بوستان .

2 - نهج البلاغه ، نامه 53 همت آنان و نيروهاي عظيم انساني آنان را در پيشبرد هدف مقدس خود به خدمت بگيرد .