جاذبه و دافعه علی (علیه السلام) نسخه متنی

1 - محبت پيغمبر نسبت به آنان جنبه شخصي ندارد ، يعني تنها بدين جهت نيست كه مثلا فرزند يا فرزندزاده ! او هستند و اگر كسي ديگر هم بجاي آنها مي بود پيغمبر آنها را دوست مي داشت . پيغمبر از آن جهت آنها را دوست مي داشت كه آنها فرد نمونه بودند و خدا آنها را دوست مي داشت و الا پيغمبر اكرم فرزندان ديگري هم داشتكه نه او با آنها به اين شكل محبت داشت و نه امت چنين وظيفه اي داشتند . 2 - سوره اعراف ، آيه . 158 3 - سوره احزاب ، آيه . 21 4 - التفسير الكبير فخر رازي ، ج 27 ، ص 166 ، چاپ مصر . 1 - ابن اثير نقل مي كند كه پيغمبر خطاب كرد به علي و فرمود : يا علي ! خداوند تو را به چيزهائي زينت داد كه پيش بندگان او زينتي از آنها محبوبتر نيست : كناره گيري از دنيا ، آنچنان قرارت داد كه نه تو از دنيا چيزي بهره مند شوي و نه آن از تو .

به تو بخشيد دوستي مساكين را ، آنان به امامت تو خوشنودند و تو نيز به پيروي آنان از تو . خوشا به حال كسي كه تو را دوست بدارد و در دوستيت راستين باشد ، و واي بر كسي كه با تو دشمني كند و عليه تو دروغ گويد ( 1 ) . 2 - سيوطي روايت مي كند كه پيغمبر فرمود : دوستي علي ايمان است و دشمني وي نفاق ( 2 ) . 3 - ابو نعيم روايت مي كند كه پيغمبر خطاب به انصار كرد و فرمود : آيا راهنمائي كنم شما را به چيزي كه اگر بدان چنگ بزنيد بعد از من هرگز گمراه نشويد ؟ گفتند آري يا رسول الله ! فرمود: اين علي است . دوستش بداريد به دوستي من ، و احترامش كنيد به احترام من ، كه خداوند به وسيله جبرئيل فرمانم داد كه اين را براي شما بگويم