جاذبه و دافعه علی (علیه السلام) نسخه متنی

دستها را از بس روي زمينهاي خشك و سوزان زمين گذاشته اند و در مقابل حق به خاك افتاده اند همچون پاهاي شتر سفت شده است . پيراهنهاي كهنه و مندرسي به تن كرده اند اما مردمي مصمم و قاطع . خوارج به احكام اسلامي و ظواهر اسلام سخت پايبند بودند . دست به آنچه خود آن را گناه مي دانستند نمي زدند .

آنها از خود معيارها داشتند و با آن معيارها خلافي را مرتكب نمي گشتند و از كسي كه دست به گناهي زد بيزار بودند . زياد بن ابيه يكي از آنان را كشت سپس غلامش را خواست و از حالات او جويا شد . گفت نه روز برايش غذائي بردم و نه شب برايش فراشي گستردم .

روز را روزه بود و شب را به عبادت مي گذرانيد ( 1 ) . هر گامي كه بر مي داشتند از عقيده منشأ مي گرفت و در تمام افعال مسلكي بودند . در راه پيشبرد عقائد خود مي كوشيدند . علي عليه السلام درباره آنان مي فرمايد : لا تقتلوا الخوارج بعدي فليس من طلب الحق فأخطأه كمن طلب الباطل فأدركه ( 2 ) . " خوارج را از پس من ديگر نكشيد ، زيرا آن كس كه حق را مي جويد و خطا رود همانند آنكس نيست كه باطل را مي جويد و آن را مي يابد " . يعني اينها با اصحاب معاويه تفاوت دارند . اينها حق را

1 - كامل مبرد ، ج 2 ، ص 116 .

2 - نهج البلاغه ، خطبه 60.