وحی و نبوت نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
و اذ اسر النبي الي بعض ازواجه حديثا فلما نبات به و اظهره الله عليه عرف بعضه و اعرض عن بعض فلما نباها به قالت من انباك هذا
قال نباني العليم الخبير ». آنگاه كه پيامبر رازي را با يكي از همسرانش در ميان نهاد ، همينكه آن زن آن راز را به زن ديگر گفت و خدا پيامبر را بر افشاي راز آگاه كرد ، قسمتي از آن را پيامبر بازگو كرد و از بازگو كردن قسمت ديگر خودداري نمود آن زن گفت : چه كسي ترا آگاه ساخت ؟ پيامبر گفت : خداي داناي آگاه . كه واقعا ترديد دارند و دنبال دليل و برهان و بينه مي گردند ، نيست اين آيات و آيه 50 سوره عنكبوت ( 1 ) منطق خاص مشكران را در معجزه خواهي و منطق خاص قرآن را در فلسفه معجزه پيامبران روشن مي كند . در آيات 90 - 93 سوره اسراء سخن مشركان اينچنين آغاز مي شود :" « لن نؤمن لك حتي تفجر لنا ». . " يعني ما به سود تو به تو نمي گرويم و وارد گروه و دار و دسته تو نمي شويم ، مگر آنكه تو " به سود ما " در مقابل ، در اين سرزمين خشك مكه چشمه اي از زمين جاري سازي ( يعني يك معامله ) ، يا باغي پر درخت كه در آن نهرها جاري باشد ، يا خانه اي پر از طلا داشته باشي كه ما هم از آنها استفاده كنيم ( يعني باز هم يك معامله ) ، يا پاره اي از آسمان را آنچنانكه خود مي پنداري در قيامت چنين خواهد شد
بر ما بيفكني ( يعني عذاب و مرگ و پايان كار نه معجزه ) ، يا خدا و فرشتگان را نزد ما احضار كني ، يا به آسمان بر شوي و براي ما و به نام و افتخار ما نامه خصوصي بياوري ( باز هم يك معامله اما نه پولي ، بلكه عنواني و تفاخري ، بدون توجه به محال بودن موضوع ) . مشركان نگفتند : " لن نؤمن بك " كه به معني اين است كه تا فلان معجزه را نكني به تو ايمان نمي آوريم ، گفتند : " « لن نؤمن لك »" كه به معني اين است كه به سود تو به گروه تو ملحق نمي شويم ، يعني يك تصديق مصلحتي ، يك خريد و فروش عقيده فرق است ميان " آمن به " و " آمن له " علماي اصول فقه در مورد آيه 61 سوره توبه كه
