وحی و نبوت نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
قرآن كريم در سوره الشعراء به طور خلاصه گفتار بسياري از پيامبران را در مواجهه با قومشان نقل كرده است و البته هر پيغمبري به مناسبت مشكل و مشكلاتي كه در راه خويش مي ديده است يك نوع پيام براي قوم خود داشته است ، ولي يكي از مطالبي كه در پيام همه پيامبران تكرار شده است اين است كه : " من اجر و مزدي از شما نمي خواهم " لهذا خلوص و بي نظري يكي از مشخصات پيامبري است و به همين جهت پيام پيامبران همواره با يك " قاطعيت " بي نظير همراه است .پيامبران به حكم اينكه خود را " مبعوث " احساس مي كنند و در رسالت خويش و ضرورت آن و ثمر بخشي آن كوچكترين ترديدي ندارند ، با چنان " قاطعيتي " پيام خويش را تبليغ مي كنند و از آن دفاع مي كنند كه مانندي براي آن نتوان يافت . موسي بن عمران به اتفاق برادرش هارون در حالي كه جامه هايي پشمينه بر تن و عصاهاي چوبين در دست داشتند و همه تجهيزات ظاهريشان منحصر به اين بود ، بر فرعون وارد شدند و او را دعوت كردند و با كمال قاطعيت ابراز داشتند :اگر دعوت ما را نپذيري زوال حكومت تو قطعي است و اگر دعوت ما را بپذيري و به راهي كه ما مي خواهيم وارد شوي ما عزت ترا تضمين مي كنيم فرعون با تعجب فراوان گفت : اينها را ببينيد كه از تضمين عزت من در صورت پيروي آنها و گرنه زوال حكومت من سخن مي گويند ( 1 ) . پيغمبر اكرم ( ص ) در سالهاي اول بعثت كه عده مسلمانان شايد از شمار انگشتان دو دست تجاوز نمي كرد ، در جلسه اي كه