ترجمه تفسیر طبری جلد 2

بدين سال اندر بمملكت تو فرزندى در وجود آيد كه او بتان را بشكند و ولايت را بگيرد «1» و تو نيز بر دست او هلاك شوى. پس نمرود كسها را بر گماشت تا هر زنى كه بار داشتى و پسرى در وجود آمدى، آن پسر را بكشتندى. تا مادر ابرهيم بار گرفت، و ابرهيم در وجود آمد، و مادرش پنهان همى داشت از بيم نمرود، و مى‏گفت كه پسرى در وجود آمد و بمرد، و چون شب اندر آمد ابرهيم را برگرفت، و بر كوه برد، و بغارى اندر پنهان كرد، و سنگى بزرگ بر سر آن غار نهاد، و گفت كه اگر بارى جمى «2» او را بخورد بهتر از آن باشد كه او را بغضب بكشند «3».

و او را رها كرد و برفت.

و چون چند روز برآمد مادر ابرهيم برخاست و بدان در غار رفت و پنداشت كه پسرش مرده باشد. و چون سر غار باز كرد فرزندش را زنده ديد، و انگشت خويش در دهان گرفته بود و مى‏مزيد و خداى عزّ و جلّ روزى او اندران انگشت او كرده بود، و مى‏خورد.

پس مادرش [او را] «4» شير بداد، و باز آن سر غار محكم كرد و برفت. و هم چنان پنهان همى آمدى و او را شير همى دادى و مى‏رفتى، تا يك سال برآمد. و ابرهيم بيك روز چندان بباليدى كه كودكى ديگر بيك ماه، و بيك ماه چندان بباليدى كه ديگرى بيك سال. و چون پانزده ماهه بود به پانزده ساله‏ى مى‏مانست. و مادرش [بشب‏] «5» بسوى او همى آمدى و مى‏رفتى. «6» و يك شب مادرش برفت و او را ازان غار بيرون آورد، و ابرهيم‏

(1) فرزندى آيد كه او بتان را بشكند و اين ولايت تو بگيرد. (خ)

(2) در نسخ ديگر «چيزى»، و كلمه «جم» در فرهنگ‏ها ديده نشد و ممكن است از جمنده گرفته شده است.

(3) اگر بارى چيزى او را بخورد بهتر از آنكه او را بكشند. (صو)

(4) (خ. صو)

(5) (خ)

(6) بشب سوى او همى رفتى. (ن)