رفتن نمرود بآسمان - ترجمه تفسیر طبری جلد 2

نهادند و بسيار كس بدو بگرو [يد] ند، و نمرود ازين غم بخانه اندر صبر نتوانست كردن، و گفت «1» با خداى ابرهيم يك بارى بزنم «2» چنان كه با ابرهيم زدم.

پس بفرمود تا صندوقى بساختند و آن صندوق را دو در بساخت يكى زير و يكى از زبر، و بفرمود تا آن درها را استوار كردند.

رفتن نمرود بآسمان

‏

پس چون نمرود خواست كه بر آسمان رود، چون اين صندوق ساخته بودند بر چهار گوشه صندوق چهار نيزه بساخت، و هر نيزه‏اى را پاره‏اى گوشت بر سر آن كرد، و محكم بكرد، و چهار كركس بياورد و ايشان را گرسنه كرد در پايهاى صندوق‏شان محكم ببست. گفت بروم و با خداى ابرهيم حرب كنم. اگر من بهتر آيم از ابرهيم رستم، و اگر خداى ابراهيم بهتر آيد او داند با اين آسمان و زمين. «3»

و نمرود خود و وزير خويش در آن صندوق نشست و كركسان را در پاى صندوق و نيزها محكم كرده بود، و گرسنه بودند.

پس اين كركسان را دست بازداشت و گرسنه بودند و گوشت مى‏ديدند و آهنگ آن مى‏كردند كه آن گوشت بگيرند، و آن صندوق بر هوا مى‏بردند يك شبانروز.

پس نمرود مر وزير خويش را گفت كه اين در زيرين بگشاى و اندر زمين نگر تا خود چه بينى؟ وزير در بگشود و بنگرست. گفت گرد و

(1) ايدون گفت. (ن)

(2) و يكى با خداى ابرهيم بزنم. (خ)

(3) و با ابرهيم و با اين خلق. (ن)