سورة الاعراف مكية، و هى مائتان و ستّ آية
ترجمه
«1»بنام خداى مهربان بخشاينده1- از حروف معجم است «2»2- كتاب «3» كه بفرستاد «4» سوى تو نه باشد اندر دل تو تنگى از آن تا بيم كنى بدان و پندى «5» گرويدگان را3- پس روى كنيد «6» آنچه فرو فرستاده شد سوى شما از خداوند شما و مه پس روى كنيد از بيرون آن دوستان، اندكىاند آنچه پند گيرند4- چند از دهى تباه كرديم آن را «7» كه آمد بدان عذاب ما بشبانگاه بديشان نيم روزان «8»5- نه بود خواندن ايشان كه آمد بديشان عذاب ما مگر كه «9» گفتند ما بوديم ستمكاران6- پرسيم آن كسها [را] كه فرستاده شد سوى ايشان، و بپرسيم(1) نسخه «نافذ پاشا» از اول سورة اعراف است و از آيه چهارم اين سوره مورد استفاده و مقابله است بعلامت اختصارى «نا».(2) از حروف معجم است. (خ)- الف آلاست. لام لطفست. ميم ملكست. صاد صدق است. يعنى بنعمتهاى من و بمهربانى من و بپادشاهى و راستى من. (صو)(3) قرآنى است كفر و فرستاد آمد. (خ)(4) اين نامهايست كه فرو فرستاده آمد.(صو)(5) و پندى بود. (صو)- و پندى است. (خ)(6) و متابعت كنيد ... و نه متابعت كنيد. (خ)- پس روى كنيد ... و مكنيد پىروى. (صو)(7) چند بود از ديهى كه هلاك كرديمش. (صو)- و چند بود از ديهى، كه هلاك كردهايم آن را. (خ)(8) ناگاه، يا ايشاناند گويندگان. (خ)- يا ايشان مرختة بودند نيم روز. (نا)- شبيخون، و ايشان نيم روز خفتگان بودند. (صو)(9) مانى كه. (خ)