بانوی کربلا حضرت زینب (سلام الله علیها) نسخه متنی

بازگشت، به‏ياران خود چنين گفت:

هركس از شما مىخواهد آماده است بيايد از من پيروى كند، و گرنه آخرين ديدار است.

سپس براى آن ها داستانى قديمى از زمان پيغمبر 1 نقل كرده، چنين گفت:

وقتى، با عده‏اى از مسلمانان براى جهاد رفته بوديم. سپاه‏اسلام پيروز شد و غنايم بسيارى به‏دست آمد. همه شادان و خشنود بودند. سلمان فارسى 2 كه همراه ايشان بود به آنان خبر داد كه به همين زودىها حسين جنگ مىكند و كشته خواهد شد.

سپس سلمان ياران خود را مخاطب ساخته چنين گفت:

اگر به سرور جوانان اهل بهشت رسيديد، از جان‏فشانى در ركاب او خشنودتر باشيد، تا از غنيمت‏هايى كه امروز به دستتان رسيده است.

ابن اثير مىگويد: پس از آن كه زهير سخن سلمان فارسى را براى همراهان خود نقل كرد، متوجه خانواده‏اش گرديد و زن خود را طلاق گفت، مبادا به او گزندى رسد. آن گاه ملازمت حسين را برگزيد تا با آن حضرت كشته شد.

به طورىكه مورّخان نقل مىكنند: حسين از كودكى مىدانسته كه براى او چه چيز مقدّر شده است هم چنان كه اين سروش نيز براى خواهرش زينب در هنگام ولادت رخ داد.

آن ها مىگويند كه، سلمان فارسى براى تهنيت ولادت زينب حضور علىبن ابىطالب شرفياب شد و على را اندوه‏ناك و متفكّر يافت. على از مصيبت‏هايى كه دخترش در كربلا خواهد ديد سخن گفت. آن گاه على شهسوار دلير، صاحب رايت

1. گويا زمان خلفاى راشدين باشد نه زمان پيغمبر صلّى الله عليه وآله وسلّم . (مترجم)

2. احتمال دارد كه سلمان‏بن ربيعه باهِلى باشد؛ زيرا او فرمانده سپاه بوده است و از كامل ابن اثير بر مىآيد كه سلمان فارسى نيز در اين جنگ (جنگ بلنجر) شركت كرده است. (مترجم)