در رثاء
مكن هرگز حوالت سوى فردا چونت نپرسم بگويى اينت كراهت دعوى دانش كنى هميشه وليكن اگر بد گمان گشتى اى دوست بر من ز خود ايمنم زان كه عيبى ندارم
ز خود ايمنم زان كه عيبى ندارم
كه حال و قصه ى فردا ندانى چونت بخوانم نيايى اينت گرانى هيچ ندانى ورا كه هيچ ندانى نيازارم از تو بدين بدگمانى ز تو ايمنم زان كه عيبى ندانى
ز تو ايمنم زان كه عيبى ندانى