تاريخ ساخت : قرن 9 هجرى (15 ميلادى)
درازا : 35 سانتى متر ـ شماره ثبت : 2289/2
كليدى است آهنى و بدنه آن خالى از نوشتار و نقش و نگار مى باشد و تنها بر حلقه و قسمتى كه حلقه به آن متصل است نقوش و شيارهايى يافت مى شود.
* پى نوشتها:
مسجدالإجابه يا مسجد مباهله
محمد صادق نجمىيكى از مساجد كهن و تاريخى در مدينه منوره، كه مورد توجه حجاج و زائران بوده و هست، مسجدى است به نام «مسجد الإجابه» كه در سال هاى اخير، در محاورات مردم به اشتباه و بدون توجه به پيشينه تاريخى اش، به عنوان «مسجد مباهله» معرفى گرديده و از اين جهت كه مراسم مباهله رسول خدا(صلى الله عليه وآله) با مسيحيان نجران، در اين محل به وقوع پيوسته، مورد اهتمام خاص قرار مى گيرد.
از آنجا كه اين اشتباه و تحريف، اثرات منفى و نتايج زيان بارى دارد، لازم دانستيم آنچه از منابع حديثى و تاريخى درباره اين مسجد به دست آمده، در اختيار علاقمندان قرار دهيم تا ضمن
جلوگيرى از يك عمل خلاف واقع و پيش گيرى از نفوذ و ادامه يك حركت عوامانه، به كسانى كه در اين مسجد حضور پيدا مى كنند و به نماز و دعا مى پردازند، متذكّر شويم كه اين حضور بايد توأم با واقع بينى و آگاهى كامل باشد و بدانند كه در چه جايگاهى قرار گرفته اند و انگيزه قداست و شرافت اين محل از چيست و امتياز اين مسجد با مساجد ديگر از كجا و به چه دليل است.
اهميت مساجد تاريخى مدينه
جاى ها و اماكن عبادت و پرستش خدا، در تمام دنيا و در ميان پيروان همه مذاهب، از احترام و قداست ويژه اىبرخوردار است و انسان ها در هر مذهب و عقيده اى كه باشند، عبادتگاه خود را محترم مى شمارند. حفظ و حراست و نظافت و پاكيزگى آن را جزو وظايف خود مى دانند. اين موضوع، در دين مقدس اسلام و در ميان مسلمانان، داراى اهميت بسيارى است، به گونه اى كه براى احترام و حفظ قداست مساجد، قوانين و احكام خاصى درنظر گرفته شده است و شخص جنب حق توقف در هيچ يك از مساجد را ندارد و نماز خواندن در مسجد بدون تطهير آلودگى و نجاست آن، جايز نيست و...
و براى همان تكريم و تشريف است كه خداوند متعال، مساجد روى زمين را به ذات مقدس خود نسبت داده; } وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللهِ أَحَد} .(1) و تعمير و آباد نمودن آن ها را، از مختصات بندگان مؤمنش قرارداده وفرموده است:
{ إِنَّما يَعْمُرُ مَساجِدَ اللهِ مَنْ آمَنَ بِاللهِ وَ الْيَوْمِ الاْخِرِ...} .
و از اينجاست كه مسلمانان در طول تاريخ و از اول اسلام تا امروز نسبت به ايجاد ساختمان و آبادى مساجد، اهميت زيادى قائل شده و آنچه درتوان دارند،
1 ـ جنّ : 18
(2)2 ـ توبه : 18
در اين راه به كار مى بندند و در همه نقاط دنيا و در تمام شهرها، زيباترين آثار و جالب ترين بناها را مساجد آن شهرها تشكيل مى دهند.
ولى در ميان همه مساجد، مسجدهاى تاريخى و قديمى مدينه منوره، از جايگاه خاص و موقعيت ويژه اى برخوردار است; زيرا اين مساجد، گذشته از اين كه يادآور حضور رسول خدا(صلى الله عليه وآله) و شاهد نماز و دعاى آن حضرت مى باشند، گوياى خاطرات و حوادثى هستند كه مى تواند در فهم بعضى از آيات و احاديث مؤثر و بيانگر گوشه اى از تاريخ حساس دوران رسالت پيامبر اسلام باشد.
براى همين است كه عموم مسلمانان، بهويژه مورّخان و مدينه شناسان در طول چهارده قرن گذشته، در بيان تاريخ و حفظ حدود و مشخصات اين مساجد تلاش نموده و بر ضبط وقايع و حوادث آن ها اهتمام ورزيده اند و به عنوان زيباترين خاطرات و ارزنده ترين دانستنى هاى تاريخى و مذهبى، به نسل هاى آينده منتقل نموده اند، لذا هريك از تأليفات و كتاب ها كه در قرن هاى گذشته و يا در
دوران معاصر، در باره مدينه شناسى نوشته شده، بخشى از آن به معرفى اين مساجد اختصاص يافته و اين در حالى است كه در معرفى اين مساجد گاهى تأليفات مستقلى نيز سامان يافته است، مانند:
* تاريخ المدينة المنوّرة ; از ابوزيد عمر بن شبّه نميرى (173 ـ 262هـ . ق.).
مؤلف اين كتاب، ضمن معرفى مساجد مدينه، آن ها را به دو بخش تقسيم نموده است:
الف: مساجد و محل هايى كه نماز خواندن رسول خدادر آن ها مسلّم و قطعى است; (ذكر المساجد و المواضع الّتي صلّى فيها رسول الله(صلى الله عليه وآله) )
ب: مساجدى كه نماز خواندن آن حضرت در آن ها محتمل و مورد اختلاف است; (ذكر المساجد الّتي يقال انّه(صلى الله عليه وآله) صلّى فيها و يقال انه لم يصلّ فيها) گفتنى است در بخش اول نزديك به چهل مسجد شناسانده است.
* الدرة الثمينة في تاريخ المدينة ; كتابى است از محبّ الدين ابن نجار متوفاى 640 هـ . ق. اين كتاب با اين كه خلاصه اى است از تاريخ مدينه، ليكن بخش مهمى از آن به معرفى مساجد
(1)1 ـ ابن شبه، تاريخ، ج1، صص57 و 75
مدينه اختصاص يافته است.