ساختمان مقبره در گذشته و حال - حج در آثار محیی الدین عربی (1) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

حج در آثار محیی الدین عربی (1) - نسخه متنی

قادر فاضلی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ساختمان مقبره در گذشته و حال

مقبره على بن جعفر در عريض در گذشته معمور و آباد بوده است. علاّمه سيد محسن امين گويد: مقبره او در عريض داراى قبله اى عالى و زيارتگاه است.

محدّث نورى گويد: در بعضى از سفرها ما در عريض در زيارتگاه على بن جعفر منزل كرديم و بر آن قبه اى است عالى.

رفعت پاشا، اميرالحاج مصريان، در كتاب ذى قيمت و پربار خود (مرآت الحرمين) مى نويسد: از ضريح هايى كه خارج بقيع هستند...

(1)1 . مستدرك، ج3، ص626

(2)2 . اعيان الشيعه، ج8، ص177

(3)3 . مستدرك، ج3، ص626


ضريح على عريضى است كه در شرق مدينه واقع است، به فاصله يك ساعت راه.

بنابر اين، دانسته مى شود كه آن مقبره در گذشته نه چندان دور، و پيش از تسلّط وهابيت بر حرمين شريفين، آباد و محل آمد و شد زائران و منزلگه عاشقان ولايت بوده است و ليكن پس از آن مقابر بزرگان و اماكن تاريخى بسيارى ويران گرديد كه يكى از آن ها مقبره على بن جعفر است.

اكنون مقبره، به اندازه يك اتاق بى سقف و بدون در ـ كه جاى در آن را با بلوك سيمانى چيده اند ـ در كنار تك مناره مسجد قديمى و متروك عريض مشاهده مى شود.

به جز على بن جعفر، كسى ديگر از بزرگان دين و امام زادگان را نمى شناسيم كه در عريض مدفون باشد.

* * *

بسيار شايسته است شيعيان كه به مدينة النبى(صلى الله عليه وآله) مشرف مى شوند، به عريض هم بروند; هم براى زيارت على بن جعفر(عليه السلام) و هم براى ديدار از سرزمينى كه روزگارى دراز محل آمد و شد و زندگى و عبادت اولياى خدا و ائمه

(1)1 . مرآت الحرمين، ج1، ص427


دين بوده است:




  • أُقَبِّلُ أَرْضاً سارَ فيها جِمالُها
    فَكيفَ بِدار دارَ فيها جَمالُها



  • فَكيفَ بِدار دارَ فيها جَمالُها
    فَكيفَ بِدار دارَ فيها جَمالُها



«بر آن زمينى كه شتران محبوبم از آن گذر كرده اند بوسه مى زنم، پس چه حالى خواهم داشت با خانه اى كه چهره دل آراى محبوبم در آن گردش كرده است.»

پس، به عريض برويم و نقبى به زمان هاى گذشته بزنيم و با مرور دوران هاى تلخ و شيرينى كه بر امامان رفته است، روحمان را پالايش دهيم و از آلودگى ها پاك سازيم و عُلقه و ارتباط دل ها را با صاحب وحى و خاندان مطهرش محكم تر سازيم.

* پى نوشتها:

/ 47