از گفتار فوق به اين نتيجه مى رسيم كه اولاد را نبايد تنها فرآورده پدر دانست بلكه مادر در ايجاد فرزند نقش مؤ ثّرترى را دارا است .ايـنـجـا شـايـد مـهـمـتـرين مطلبى كه يك عدّه از جوانان را متوجّه خود ساخته اين باشد كه چرا دانشمندان عالم جنين شناسى به عظمت پيشوايان اسلام توجّه نداشته و اعجاز آنان را اذعان نكرده اند.در پـاسـخ ايـن عـدّه بـايـد گـفـت كـه :مـردم غـيـرمـسـلمان بيشتر اسلام را از دريچه تاريخ خلفاء و افكار علماء اهـل سـنـّت مـى نـگرند و گمان مى كنند كه خلفاء اموى و عبّاسى نمايندگان حقيقى "پيغمبر اسلام " (صلى اللّه عليه و آله ) بوده اند و ترديد نيست كه آنها هم از اين مطالب بى بهره بوده اند بخصوص در اين موضوع كه اثـبـاتـش ضـررهـاى فـوق العـاده اى براى اغراض شخصى آنان داشته ، در نتيجه اگر هم پيشوايان شيعه مى خواستند اين مطالب را به آنان تعليم دهند در مقام بحث و مجادله برمى خواسته و منكر اين مطلب علمى مى شدند.و لذا پـيـشـوايـان اهـل سنّت و خلفاء اموى و عبّاسى يا ندانسته و طبق افكار سطحى مردم قضاوت كرده و يا روى حـقـد و حـسد اصرار داشته اند كه بگويند فرزندان تنها متعلّق به پدرانند و مادر در ايجاد آنها دخالتى ندارد لذا از "عمر بن خطاب " نقل شده كه مى گفت :"فـرزنـدان مـا از پـسـران مـا خـواهـنـد بـود ولى فـرزندان دختران ما فرزندان مردان ديگر و دور از نَسَب ما مى باشند".((92))و هـمـچـنـيـن مـكـرّر خـلفـاء امـوى و عـبـّاسـى بـا پيشوايان شيعه درباره اين موضوع بحث مى كرده اند و عبّاسيان بخصوص منكر اين معنى بوده اند.