پاسخ به سؤ الات فلسفی و اعتقادی نسخه متنی

نـاگـفـتـه نـمـاند شهرت "محمّد بن زكرياى رازى " در علم شيمى كمتر از پزشكى او نيست حتّى اكتشافات فوق العاده مهمّى هم در اين علم دارد ولى ما براى اختصار از نقل آنها صرف نظر مى كنيم .

3 - "شيخ الرّئيس ابو على سينا" كه در زبان غربى به "آويسينا" مشهور است .

"ابـن سـيـنـا" در سـال 480 هجرى (980 ميلادى ) در حوالى بخارا متولّد شده در سنّ ده سالگى خواندن قرآن و اصول دين اسلام را فراگرفت .

"جوزف كارلند" در كتاب "تاريخ پزشكى " مى نويسد:

""ابـن سـيـنا" كه در قرن دهم متولّد شده ، ايرانى بود. از ايّام كودكى آثار نبوغ در او ظاهر و معلوم بود كه او دانشمندى بزرگ خواهد شد، او در ده سالگى قرآن را از حفظ مى خواند".

در كتاب "دانشمندان نامى " مى نويسد كه :

"بوعلى در 18 سالگى كلّيه علوم معموله عصر خود، خصوصا رشته طب را فراگرفته بود".

"ابـن سـيـنـا" مـذهـب تـشـيّع داشت و چون "سلطان محمود" سنّى متعصّبى بود بوعلى با او رابطه اى نداشت ولى "سلطان محمود" او را مكرّر به دربار خود دعوت مى كرد وى از پذيرش اين دعوت امتناع مى نمود بالاخره در اثر تهديد "سلطان محمود" بوعلى سينا، بخارا را ترك كرد و دوره آوارگى او شروع شد.

در ايـن مـدّت بـوعـلى سـينا به خوارزم و گرگان و "رى " و قزوين و همدان و اصفهان مسافرت كرد و در همه جا "ابـوعـبـيـده جـرجـانـى " شـاگـرد وفـادارش بـا او بـود و تـا دم مـرگ اسـتـاد خـود را تـرك نـگفت در اين مدّت ده سـال در خـوارزم اقـامـت كـرد و مـشـغـول تـاءليـفـات گـرانـبـهـا و تـحـقـيـقـات عـلمـى بـود سـپـس در گـرگـان رحل اقامت افكند و به طبابت پرداخت .

پـس از آن بـه "رى " رفـت و "مـجـدالدوله ديلمى " را كه به مرض ماليخوليا دچار بود معالجه كرده و رساله "مـعـاد" را بـراى او تـاءليـف نـمـود و از آنجا به همدان در نزد "شمس الدوله ديلمى " برادر مجدالدوله كه حاكم هـمـدان بـود رفـت و مـرض قـولنـج او را نـيـز درمـان نـمـود شـمـس الدوله او را وزيـر خود گردانيد بوعلى شش سـال وزيـر شـمس الدوله بود و به گناه رابطه داشتن با والى اصفهان (پسر شمس الدوله ) او را در قلعه اى مـحـبـوس كـرد، بـوعـلى كـتـاب "شـفـا" را در آنـجـا نـوشـت و در آخـرالامـر در سال 537 هجرى در همدان دارفانى را وداع گفت .

اين شعر از او است :

ابـن سـيـنـا كـه او را سـلطان اطبّاء "شيخ الرئيس " مى نامند تاءليفات زيادى در طب دارد و تقريبا تمام اطّلاعات پـزشـكيش را در يك اثر مهم گرد آورده و اسم اين اثر را "قانون الطب " گذاشته است اين كتاب پيش شرقيان و اروپـائيـان مـحـتـرم اسـت و يـك فـصـل راجـع بـه مـعـالجـه اشـخـاص مـسـن دارد كـه در وقـت خـوانـدن آن فصل شخص تصوّر مى كند كه كتاب جديدى را مى خواند.

"يالفسكى " دانشمند بزرگ شوروى و عضو آكادمى علوم مى نويسد:

"قـرنـهـا قـبـل از ظـهـور عـلم مـيـكرب شناسى "بوعلى " اعلام كرد كه بيماريها ممكن است بوسيله حيوانات كوچك نامرئى كه در آب وجود دارد به اشخاص سرايت كند".

"پـيـر رسـو" نـيـز مـى نـويـسد:

"ابن سينا پرنس علوم دانش و طب را در دنياى اسلام آن چنان رونق داد كه يكى از پـادشـاهـان كـلسـتـيـل كـه آب آورده بود براى معالجه به شهر قرطبه كه يكى از شهرهاى اسلامى بود در نزد دشمنان خود رفت و متوسّل به اطبّاء مسلمين گرديد".