يكي ازشاگردان امام صادق ع بنام قتيبه ميگويديكي ازپسران امام صادق ع بيمارشدبراي عيادت واحوالپرسي اوبسوي خانه اوحركت كردم هنگامي كه بدرخانه آنحضرت رسيدم ديدم آنحضرت دركناردرايستاده است وغمگين است گفتم فدايت گردم حال كودك چگونه است ؟فرمودهمانگونه است وبستري ميباشد .سپس آنحضرت واردخانه شدوپس ازساعتي بيرون آمدوديدم خوشحال به نظرميرسدوآثارغم درچهره آنحضرت نيست .باخودگفتم كه حتما"كودك خوب شده است وسلامتي خودرابازيافته است به آن حضرت عرض كردم فدايت شوم حال كودك چگونه است ؟فرمودازدنيارفت .عرض كردم آن هنگام كه آن كودك زنده بودغمگين بودي ولي اكنون كه مرده نشانه غم رادرچهره تونمي نگرم .فرمودما اهلبيت قبل ازمصيبت مرگ غمگين ميشويم ولي هنگامي كه قضاي الهي فرارسيدبه آن راضي هستيم وتسليم مقدرات الهي ميباشيم ./اعيان الشيعه ج چهارص 31
لطفا منتظر باشید ...
