صفوان بن مهران مي گويد: روزي ميان امام صادق ع وعبدالله بن حسن كه به اوعبدالله محض مي گفتندنوه امام حسن ع ومتصدي موقوفات اميرالمؤمنين ع بگومگويي درگرفت به طوري كه صداي آن بلندشدوعده اي ازمردم گردشان جمع شدندسپس آنهاازهم جداشده رفتند .صفوان مي گويد:من فرداي آن روزاول صبح جهت كاري ازخانه بيرون آمده بودم ديدم امام صادق ع درب خانه عبدالله بن حسن ايستاده وبه كنيزوي مي فرمايد:به ابو محمدكنيه عبدالله محص بوده بگو:ابوعبدالله كنيه آن حضرت است درب خانه ايستاده است .بعدازلحظه اي عبدالله ازخانه بيرون آمده عرض كرد:اي ابو عبدالله چه شده كه صبح زودبه اينجاآمده ايد؟امام صادق ع فرمود:ديشب به آيه اي ازكتاب خدابرخوردكردم كه مرانگران كرد .عبدالله گفت :كدام آيه ؟ امام فرمود:اين كه خداوندبزرگ مي فرمايد:الذين يصلون ماامرالله به ان يوصل ويخشون ربهم ويخافون سوءالحساب كساني كه خداوندآنچه به پيوندآن دستور داده اطاعت مي كنندوازخدامي ترسندوازسختي هنگام حساب مي انديشندآنها سرانجام منزلگاه نيكويافتندكه منزل بهشتيان عدن است .سپس هردويكديگررا درآغوش گرفتندوگريه كردند،بعدعبدالله عرض كرد:به خداسوگنداي ابو عبدالله درست فرمودي گويامن تاكنون اين آيه رادرقرآن نخوانده بودم وبه آن برخوردنكرده بودم ./سوره رعد،آيه 21تفسيرعياشي ،جلد2،صفحه 208 .
لطفا منتظر باشید ...
