مسأله 1176 - شكهائى كه نبايد بآنها اعتنا كرد از اين قرار است: اول - شك در چيزى كه محل بجا آوردن آن گذشته است.دوم - شك بعد از سلام نماز.سوم - شك بعد از گذشتن وقت نماز.چهارم - شك كثير الشك پنجم - شك امام ومأموم.ششم - شك در نماز مستحبى.
1 - شك در چيزيكه محل آن گذشته است.
مسأله 1177 - اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آنرا انجام داده يا نه.مثلا شك كند كه حمد خوانده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آن است نشده، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده بجا آورد واگر مشغول كارى كه بعد از آن است شده، بشك خود اعتنا نكند.مسأله 1178 - اگر در بين خواندن آيهاى شك كند كه آيه پيش را خوانده يا نه يا وقتى آخر آيه را مىخواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه بشك خود اعتنا نكند.مسأله 1179 - اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن، مانند ذكر وآرام بودن بدن را انجام داده يا نه، بايد ببشك خود اعتنا نكند.مسأله 1180 - اگر در حالى كه بسجده مىرود شك كند كه ركوع كرده يا نه، يا شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه، بشك خود اعتنا نكند.مسأله 1181 - اگر در حال برخاستن شك كند كه سجده را بجا آورده يا نه بايد برگردد وبجا آورد، واگر شك كند تشهد را بجا آورده يا نه احتياطا بقصد رجاء بجا آورد.مسأله 1182 - كسيكه نشسته يا خوابيده نماز مىخواند، اگر موقعى كه حمد يا تسبيحات مىخواند، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه، بايد بشك خود اعتنا نكند.واگر پيش از آن كه مشغول حمد يا تسبيحات شود، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه، بايد بجا آورد.