احكام وضوء - توضیح المسائل نسخه متنی

احكام وضوء

مسأله 305 - كسيكه در كارهاى وضو وشرائط آن - مثل پاك بودن آب وغصبى نبودن آن - خيلى شك مىكند، بايد بشك خود اعتنا نكند.

مسأله 306 - اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه بنا مىگذارد كه وضوى او باقى است ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد وبعد از وضو رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر وضوى او باطل است.

مسأله 307 - كسيكه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد.

مسأله 308 - كسيكه مىداند وضو گرفته وحدثى هم از او سرزده، مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است، بايد وضو بگيرد.واگر در بين نماز است احتياط آنست كه نماز را تمام كند وبا وضوى ديگر اعاده كند واگر بعد از نماز است نمازى كه خوانده صحيح است وبراى نمازهاى بعد بايد وضو بگيرد.

مسأله 309 - اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند كه بعضى جاها را نشسته يا مسح نكرده است، چنانچه رطوبت جاهائيكه پيش از آنست خشك شده، بايد دوباره وضو بگيرد واگر خشك نشده بايد جائى را كه فراموش كرده وآنچه بعد از آنست بشويد يا مسح كند واگر در بين وضو در شستن يا مسح كردن جائى شك كند بايد بهمين دستور عمل كند.

مسأله 310 - اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه نماز او صحيح است ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

مسأله 311 - اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، احتياط لازم آنست كه نماز را تمام كند وبعد با وضوى ديگر آنرا اعاده نمايد.

مسأله 312 - اگر بعد از نماز شك كند، كه قبل از نماز وضوى او باطل شده يا بعد از نماز، نمازيكه خوانده صحيح است.

مسأله 313 - اگر انسان مرضى دارد كه بول او قطره قطره مىريزد يا نمىتواند