احكام رهن - توضیح المسائل نسخه متنی

مسأله 2304 - طلبكار مىتواند حواله را قبول نكند، اگر چه كسيكه باو حواله شده فقير نباشد ودر پرداختن حواله هم كوتاهى ننمايد.

مسأله 2305 - اگر سر كسى حواله بدهد كه بدهكار نيست، چنانچه او حواله را قبول كند، پيش از پرداختن حواله نمىتواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگيرد ولى اگر طلبكار طلب خود را بمقدار كمترى صلح كند، كسيكه حواله را قبول كرده مىتواند تمام مقدار حواله شده را از حواله دهنده مطالبه نمايد.

مسأله 2306 - بعد از آن كه حواله درست شد، حواله دهنده وكسيكه به او حواله شده، نمىتوانند حواله را بهم بزنند وهر گاه كسيكه باو حواله شده در موقع حواله فقير نباشد، اگر چه بعدا فقير شود، طلبكار هم نمىتواند حواله را بهم بزند، وهمچنين است اگر موقع حواله فقير باشد وطلبكار بداند فقير است، ولى اگر نداند فقير است وبعد بفهمد، اگر چه در آن وقت مالدار شده باشد، طلبكار مىتواند حواله را بهم بزند وطلب خود را از حواله دهنده بگيرد.

مسأله 2307 - اگر بدهكار وطلبكار وكسيكه باو حواله شده، يا يكى از آنان براى خود حق بهم زدن حواله را قرار دهند، مطابق قرارى كه گذاشته‌اند، مىتوانند حواله را بهم بزنند.

مسأله 2308 - اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد، چنانچه بخواهش كسيكه باو حواله شده داده است، مىتواند چيزى را كه داده از او بگيرد واگر بدون خواهش او داده، نمىتواند چيزى را كه داده از او مطالبه نمايد.

احكام رهن

مسأله 2309 - رهن آنست كه بدهكار مقدارى از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر طلب او را ندهد طلبش را از آن مال بدست آورد.

مسأله 2310 - در رهن لازم نيست صيغه بخوانند وهمين قدر كه بدهكار مال خود را بقصد گرو به طلبكار بدهد وطلبكار هم بهمين قصد بگيرد رهن صحيح است.

مسأله 2311 - گرو دهنده وكسيكه مال را گرو مىگيرد بايد مكلف وعاقل