احكام نگاه كردن - توضیح المسائل نسخه متنی

مسأله 2435 - زنى كه متعه شده اگر نداند كه حق خرجى وهم خوابى ندارد عقد او صحيح است وبراى آن كه نمىدانسته، حقى بشوهر پيدا نمىكند.

مسأله 2436 - زنى كه متعه شده مىتواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود، ولى اگر بواسطه بيرون رفتن، حق شوهر از بين مىرود، بيرون رفتن او حرام است.

مسأله 2437 - اگر زنى مردى را وكيل كند كه بمدت ومبلغ معين او را براى خود متعه نمايد، چنانچه مرد او را بعقد دائم خود در آورد، يا بغير از مدت يا مبلغى كه معين شده او را متعه كند، وقتى كه آن زن فهميد، اگر بگويد راضى هستم عقد صحيح وگرنه باطل است.

مسأله 2438 - اگر پدر يا جد پدرى براى محرم شدن، يك ساعت يا دو ساعت زنى را بعقد پسر نا بالغ خود در آورد كافى است.ونيز مىتواند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن، بعقد كسى در آورد ولى بايد آن عقد براى دختر مفسده نداشته باشد.

مسأله 2439 - اگر پدر يا جد پدرى، طفل خود را كه در محل ديگرى است ونمى داند زنده است يا مرده، براى محرم شدن بعقد كسى در آورد، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مىشود وچنانچه بعدا معلوم شود كه در موقع عقد، آن دختر زنده نبوده، عقد باطل است وكسانيكه بواسطه عقد ظاهرا محرم شده بودند نامحرمند.

مسأله 2440 - اگر مرد مدت متعه زن را ببخشد، چنانچه با او نزديكى كرده بايد تمام چيزى را كه قرار گذاشته باو بدهد واگر نزديكى نكرده، بايد نصف آن را بدهد.

مسأله 2441 - مرد مىتواند زنى را كه متعه او بوده وهنوز عده اش تمام نشده بعقد دائم خود در آورد.

احكام نگاه كردن

مسأله 2442 - نگاه كردن مرد ببدن زن نامحرم ودخترى كه نه سالش تمام نشده ولى خوب وبد را مىفهمد ونگاه كردن باو عادتا امكان تهييج وتحريك شهوت دارد وهمچنين نگاه كردن بموى آنان چه با قصد لذت وچه بدون آن حرام است ونگاه