احكام وديعه (امانت) - توضیح المسائل نسخه متنی

بدهم وطلبكار هم قبول نمايد.

مسأله 2333 - كفيل بايد مكلف وعاقل باشد واو را در كفالت مجبور نكرده باشند وبتواند كسى را كه كفيل او شده حاضر نمايد.

مسأله 2334 - يكى از پنج چيز، كفالت را بهم ميزند: اول - كفيل، بدهكار را بدست طلبكار بدهد.

دوم - طلب طلبكار داده شود.

سوم - طلبكار از طلب خود بگذرد.

چهارم - بدهكار بميرد.

پنجم - طلبكار كفيل را از كفالت آزاد كند.

مسأله 2335 - اگر كسى بزور بدهكار را از دست طلبكار رها كند، چنانچه طلبكار دسترسى باو نداشته باشد، كسى كه بدهكار را رها كرده، بايد او را بدست طلبكار بدهد وياطلب طلبكار را بپردازد.

احكام وديعه (امانت)

مسأله 2336 - اگر انسان مال خود را به كسى بدهد وبگويد نزد تو امانت باشد واو هم قبول كند يا بدون اين كه حرفى بزنند صاحب مال بفهمد كه مال را براى نگهدارى باو مىدهد واو هم به قصد نگهدارى كردن بگيرد، بايد باحكام وديعه و امانت دارى كه بعدا گفته مىشود عمل نمايد.

مسأله 2337 - امانت دار وكسيكه مال را امانت مىگذارد، بايد هر دو بالغ وعاقل باشند، پس اگر انسان مالى را پيش بچه يا ديوانه امانت بگذارد، يا ديوانه وبچه مالى را پيش كسى امانت بگذارند صحيح نيست.

مسأله 2338 - اگر از بچه يا ديوانه چيزى را بطور امانت قبول كند، بايد آن را بصاحبش بدهد واگر آن چيز مال خود بچه يا ديوانه است به‌ولى او برساند وچنانچه پيش از آن كه بصاحبش يا به ولى طفل برساند تلف شود، بايد عوض آن را بدهد مگر آن كه بقصد حفظ ورساندن بآنان گرفته باشد كه اگر در رساندن مال بآنان كوتاهى نكرده باشد ضامن نيست.

مسأله 2339 - كسيكه نمىتواند امانت را نگهدارى نمايد، جايز نيست امانت را قبول كند مگر آن كه حال خود را بصاحب مال اظهار دارد.