اعمالى كه بايد براى آنها وضوء گرفت - توضیح المسائل نسخه متنی

كيسه‌اى كه در آن پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول بجاهاى ديگر جلو گيرى مىكند، خود را حفظ نمايد، واحتياط واجب آنست كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد، ونيز كسيكه نمىتواند از بيرون آمدن غائط خوددارى كند چنانچه ممكن باشد بايد بمقدار نماز از رسيدن غائط بجاهاى ديگر جلوگيرى نمايد.و احتياط واجب آنست كه اگر مشقت ندارد، براى هر نماز مخرج غائط را آب بكشد.

مسأله 320 - كسيكه نمىتواند از بيرون آمدن بول وغائط خوددارى كند در صورتيكه ممكن باشد، بايد بمقدار نماز از خارج شدن بول وغائط جلوگيرى نمايد اگر چه خرج داشته باشد.

بلكه اگر مرض او بآسانى معالجه شود، احتياط واجب آنست كه خود را معالجه نمايد.

مسأله 321 - كسيكه نمىتواند از بيرون آمدن بول وغائط خوددارى كند، بعد از آن كه مرض او خوب شد، لازم نيست نمازهائى را كه در وقت مرض مطابق وظيفه‌اش خوانده قضا نمايد ولى اگر در بين وقت نماز مرض او خوب شود، بايد نمازى را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند.

اعمالى كه بايد براى آنها وضوء گرفت

مسأله 322 - براى شش عمل وضو گرفتن واجب است: اول - براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت.

دوم - براى سجده وتشهد فراموش شده، اگر بين آن ها ونماز حدثى از او سرزده، مثلا بول كرده باشد واحتياط واجب آنست كه براى سجده سهو هم وضو بگيرد.

سوم - براى طواف واجب خانه كعبه.

چهارم - اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد،

پنجم - اگر نذر كرده باشد كه جائى از بدن خود را بخط قرآن برساند.

ششم - براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده، يا بيرون آوردن آن از محلى كه بودن قرآن در آنجا اهانت بقرآن باشد در صورتى كه‌مجبور باشد، دست يا جاى ديگر بدن خود را بخط قرآن برساند، ولى چنانچه معطل شدن بمقدار وضو بى احترامى به قرآن است، بايد بدون اين كه وضو بگيرد.

قرآن را از آنجا بيرون آورد واگر نجس شده آب بكشد.