مسأله 2859 - امر به معروف ونهى از منكر، يكى از تعاليم مهمه اسلامى است كه حيثيت وشرافت وبقاء عزت وترقى وتعالى مسلمانان واجراء احكام، و جلوگيرى از فحشاء وفساد وتأمين امنيت اجتماعى، به آن، وابسته است.مسأله 2860 - اگر معروف، واجب باشد وانسان ملتفت شود كه شخصى آن را ترك مىكند امر به آن - با شرائطى كه بعد ذكر مىشود - واجب است.مسأله 2861 - معروف اگر مستحب باشد امر به آن مستحب است وچون منكر عبارت است از فعل قبيح حرام، نهى از آن واجب است ووجوب، در هر دو وجوب كفائى است وبه فعل ديگرى، ساقط مىشود.
شرائط امر به معروف ونهى از منكر
مسأله 2862 - شرائط امر به معروف ونهى از منكر پنج چيز است: اول: آن كه آمر وناهى، معروف ومنكر را بشناسد ويقين داشته باشد بوجوب معروف وحرمت منكر، وايمن باشد از اشتباه خودش.دوم: آن كه احتمال بدهد كه امر ونهى او تأثير داشته باشد، پس اگر احتمال عقلائى ندهد كه امر ونهى او اثر دارد، وجوب آن ساقط مىشود.سوم: آن كه كسى كه واجب را ترك نموده ويا فعل حرام را بجا آورده، اصرار به آن داشته باشد، پس اگر بداند كه مرتدع شده وبعد مرتكب نمىشود ساقط مىشود.چهارم: آن كه واجب بودن معروف وحرام بودن منكر در حق فاعل، منجز و ثابت باشد ودر ترك واجب وفعل حرام عذرى نداشته باشد، پس اگر فاعل معتقد باشد به مباح بودن فعل حرامى ويا به جواز ترك واجبى در اين صورت امر به معروف ونهى از منكر، ساقط مىشود.وهمين طور است در هر موردى كه تارك واجب وفاعل حرام عذر داشته باشد.بلى از راه تنبيه غافل وارشاد جاهل، تنبيه وارشاد، لازم
لطفا منتظر باشید ...
