جاهائيكه فقط قضاى روزه واجب است - توضیح المسائل نسخه متنی

مسأله 1691 - اگر مرد زن خود را مجبور كند كه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند بجا آورد، كفاره زن را نبايد بدهد وبر خود زن هم كفاره واجب نيست.

مسأله 1692 - كسيكه بواسطه مسافرت يا مرض روزه نمىگيرد، نمىتواند زن روزه دار خود را مجبور بجماع كند.ولى اگر او را مجبور نمايد، كفاره بر مرد واجب نيست.

مسأله 1693 - انسان نبايد در بجا آوردن كفاره كوتاهى كند، ولى لازم نيست فورا آنرا انجام دهد.

مسأله 1694 - اگر كفاره بر انسان واجب شود وچند سال آنرا بجا نياورد، چيزى بر آن اضافه نمىشود.

مسأله 1695 - كسيكه بايد براى كفاره يك روز شصت فقير را طعام بدهد اگر به شصت فقير دسترسى دارد، نبايد بهر كدام از آنها بيشتر از يك مد كه تقريبا ده سير است طعام بدهد، يا يك فقير را بيشتر از يك مرتبه سير نمايد، ولى مىتواند براى هر يك از عيالات فقير اگر چه صغير باشند يك مد بآن فقير بدهد.

مسأله 1696 - كسيكه قضاى روزه رمضان را گرفته، اگر بعد از ظهر عمدا كارى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، بايد بده فقير هر كدام يك مد كه تقريبا ده سير است طعام بدهد واگر نمىتواند، سه روز روزه بگيرد.

جاهائيكه فقط قضاى روزه واجب است

مسأله 1697 - در چند صورت فقط قضاى روزه بر انسان واجب است وكفاره واجب نيست: اول - آن كه در شب ماه رمضان جنب باشد وبتفصيلى كه در

مسأله 1639 - گفته شد تا اذان صبح از خواب دوم ويا سوم بيدار نشود.

دوم - عملى كه روزه را باطل مىكند بجا نياورد ولى نيت روزه نكند، يا ريا كند، يا قصد كند كه روزه نباشد، يا قصد كند كارى كه روزه را باطل مىكند انجام