احكام سر بريدن وشكار كردن حيوانات - توضیح المسائل نسخه متنی

ودر هر دو صورت وجوب اعلان تا يك سال ساقط نمىشود واگر تا يك سال صاحبش پيدا نشد، مىتواند در ثمن تصرف كند ويا آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد، وهر وقت صاحب مال پيدا شود بايد عوض ثمن ويا قيمتى را كه بعهده گرفته ومال را براى خود برداشته، باو رد كند، بلى اگر ثمن را صدقه داده باشد وصاحب مال بصدقه راضى شود چيزى بر او نيست.

مسأله 2589 - اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن ونماز خواندن همراه او باشد، درصورتى كه قصدش اين باشد كه صاحب آن را پيدا كند اشكال ندارد.

مسأله 2590 - اگر كفش او را ببرند وكفش ديگرى به جاى آن بگذارند، چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده، مىتواند بجاى كفش خودش بردارد ولى اگر قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد، بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد زيادى قيمت را باو بدهد وچنانچه از پيدا شدن او نا اميد شود، بايد بااجازه حاكم شرع زيادى قيمت را از طرف صاحبش صدقه بدهد واگر احتمال دهد كفشى كه مانده مال كسى نيست كه كفش او را برده در صورتى كه قيمت آن از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار كمتر باشد، مىتواند براى خود بردارد واگر بيشتر باشد بايد تا يك سال اعلان كند وبعد از يك سال احتياطا از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مسأله 2591 - اگر مالى را كه كمتر از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار ارزش دارد پيدا كند واز آن صرف نظر نمايد ودر مسجد يا جاى ديگر بگذارد، چنانچه كسى آنرا بردارد، براى او حلال است.

احكام سر بريدن وشكار كردن حيوانات

مسأله 2592 - اگر حيوان حلال گوشت را بدستورى كه بعدا گفته مىشود سر ببرند - وحشى باشد يا اهلى - بعد از جان دادن، گوشت آن حلال وبدن آن پاك است ولى حيوانى كه نجاستخوار شده، اگر بدستورى كه در شرع معين نموده اند، آن را استبراء نكرده باشند وحيوانى كه انسان با آن وطى (نزديكى) كرده بعد از سر بريدن گوشت آن حلال نيست.