مسأله 150 - آب با چهار شرط چيز نجس را پاك مىكند: اول آن كه مطلق باشد، پس آب مضاف مانند گلاب وعرق بيد چيز نجس را پاك نمىكند.دوم آن كه پاك باشد.سوم آن كه وقتى چيز نجس را مىشويند، آب مضاف نشود وبويا رنگ يا مزه نجاست هم نگيرد، چهارم آن كه بعد از آب كشيدن چيز نجس عين نجاست در آن نباشد وپاكشدن چيز نجس با آب قليل يعنى آب كمتر از كر شرطهاى ديگرى هم دارد كه بعد گفته مىشود.مسأله 151 - ظرف نجس را با آب قليل بايد سه مرتبه شست ودر كر وجارى يكمرتبه كافيست، ولى ظرفى را كه سگ ليسيده يا از آن ظرف، آب يا چيز روان ديگرى خورده، بايد اول با خاك پاك، خاكمال كرد وبعد يكمرتبه در كر يا جارى يا دو مرتبه با آب قليل شست.وهم چنين ظرفى را كه آب دهان سگ در آن ريخته بنابر احتياط واجب بايد پيش از شستن، خاكمال كرد.مسأله 152 - اگر دهانه ظرفى كه سگ دهن زده تنك باشد ونشود آن را خاك مال كرد، چنانچه ممكن است بايد پارچه به چوبى به پيچند وبتوسط آن، خاك را بآن ظرف بمالند، واگر ممكن نيست بايد خاك را در آن بريزند وبشدت حركت دهند تا بهمه آن ظرف برسد.مسأله 153 - ظرفى را كه خوك بليسد يا از آن چيز روانى بخورد، با آب قليل بايد هفت مرتبه شست ودر كروجارى يكمرتبه كافيست، ولازم نيست آنرا خاكمال كنند، اگر چه احتياط مستحب آنست كه خاكمال شود.مسأله 154 - اگر ظرفى را كه بشراب نجس شده، با آب قليل مثل ساير ظرفها آب بكشند، پاك مىشود ولى مستحب است كه آنرا هفت مرتبه بشويند.مسأله 155 - كوزه اى كه از گل نجس ساخته شده ويا آب نجس در آن فرو رفته اگر در آب كر يا جارى بگذارند، بهر جاى آن كه آب برسد پاك مىشود.واگر بخواهند باطن آنهم پاك شود بايد بقدرى در آب كريا جارى بماند كه آب بتمام آن فرو رود.