توضیح المسائل نسخه متنی

گفته مىشود برسد ومالك آن، بالغ وعاقل وآزاد باشد وبتواند در آن مال تصرف كند.

مسأله 1864 - اگر انسان يازده ماه مالك گاو وگوسفند وشتر وطلا ونقره باشد، اول ماه دوازدهم بايد زكوة آنرا بدهد ولى اول سال بعد را بايد بعد از تمام شدن ماه دوازدهم حساب كند.

مسأله 1865 - اگر مالك گاو وگوسفند وشتر وطلا ونقره در بين سال بالغ شود، بايد اول سال را اول بالغ شدن خود قرار دهد.

مسأله 1866 - بنابر احتياط واجب وقت واجب شدن زكوة گندم وجو وقت دانه بستن آنها است وزكوة كشمش نيز بنابر احتياط وقتى واجب مىشود كه غوره است و موقعى هم كه رنگ خرما زرد يا سرخ شد بنابر احتياط زكوة آن واجب مىشود واگر اتفاقا ملاحظه موقعى كه بآنها گندم وجو وانگور خرما گويند موافق با نفع فقرا باشد احتياط واجب ملاحظه صرفه فقراء است مثل آن كه كسى مالك گندم يا جو شود بعد از بسته شدن دانه‌هاى آنها وپيش از آن كه بآنها گندم وجو بگويند كه در چنين صورتى احتياط واجب آنست كه زكوة آنرا مالك دوم نيز بدهد ولى وقت دادن زكوة در گندم وجو موقع خرمن وجدا كردن كاه آنها ودرخرما وكشمش موقعى است كه انگور، كشمش ورطب، تمر شده باشد.

مسأله 1867 - اگر موقع واجب شدن زكوة گندم وجو وكشمش وخرما كه درمسألة پيش گفته شد، صاحب آنها بالغ باشد، بايد زكوة آنها را بدهد.

مسأله 1868 - اگر صاحب گاو وگوسفند وشتر وطلا ونقره در تمام سال ديوانه باشد، زكوة بر او واجب نيست.ولى اگر در مقدارى از سال ديوانه باشد و در آخر سال عاقل گردد، بنابر احتياط مستحب زكوة را بدهد.

مسأله 1869 - اگر صاحب گاو وگوسفند وشتر وطلا ونقره در مقدارى از سال مست يا بيهوش شود، زكوة از او ساقط نمىشود وهمچنين است اگر موقع واجب شدن زكوة گندم وجو وخرما وكشمش مست يا بيهوش باشد.

مسأله 1870 - مالى را كه از انسان غصب كرده اند ونمى تواند در آن تصرف كند زكوة ندارد ولى اگر زراعتى را از او غصب كنند وموقعيكه زكوة آن واجب