توضیح المسائل نسخه متنی

بخرد ووقف نمايد، اگر چه بر اولاد خود وبر كسانى وقف كند كه خرج آنان بر او واجب است ونيز مىتواند توليت وقف را براى خود يا اولاد خود قرار دهد

مسأله 1991 - بنابر احتياط لازم انسان نمىتواند از زكوة ملك بخرد وبر اولاد خود يا بر كسانيكه مخارج آنان بر او واجب است وقف نمايد كه عايدى آنرا بمصرف مخارج خود برسانند.

مسأله 1992 - فقير مىتواند براى رفتن بحج وزيارت ومانند اينها زكوة بگيرد ولى اگر بمقدار خرج سالش زكوة گرفته باشد، براى زيارت ومانند آن نمىتواند از سهم فقراء زكوة بگيرد ولى از سهم سبيل الله مانعى ندارد.

مسأله 1993 - اگر مالك فقيرى را وكيل كند كه زكوة مال او را بدهد، چنانچه آن فقير احتمال دهد كه قصد مالك اين بوده كه خود آن فقير از زكوة بر ندارد نمىتواند چيزى از آن براى خودش بردارد، واگر يقين داشته باشد كه قصد مالك اين نبوده، براى خودش هم مىتواند بردارد.

مسأله 1994 - اگر فقير شتر وگاو وگوسفند وطلا ونقره را بابت زكوة بگيرد چنانچه شرطهائى كه براى واجب شدن زكوة گفته شد در آنها جمع شود، بايد زكوة آنها را بدهد.

مسأله 1995 - اگر دو نفر در ماليكه زكوة آن واجب شده با هم شريك باشند ويكى از آنان زكوة قسمت خود را بدهد وبعد مال را تقسيم كنند، چنانچه بداند شريكش زكاة سهم خود را نداده، تصرف او در سهم خودش هم اشكال دارد.

مسأله 1996 - كسيكه خمس يا زكوة بدهكار است وكفاره ونذر ومانند اينها هم بر او واجب است وقرض هم دارد، چنانچه نتواند همه آنها را بدهد، اگر ماليكه خمس يا زكوة آن واجب شده، از بين نرفته باشد، بايد خمس وزكوة را بدهد.واگر از بين رفته باشد احتياط لازم آنست كه اگر نذر دارد نذر را مقدم بدارد واگر نذر ندارد مىتواند خمس يا زكوة را بدهد، يا كفاره وقرض ومانند اينها را ادا نمايد.

مسأله 1997 - كسيكه خمس يا زكوة بدهكار است ونذر ومانند اينها هم بر او واجب است وقرض هم دارد، اگر بميرد ومال او براى همه آنها كافى نباشد،