توضیح المسائل نسخه متنی

دوم - آن كه عاقل باشند.

سوم - آن كه سفيه نباشند يعنى: مال خود را در كارهاى بيخود وبيهوده مصرف نكنند.

چهارم - آن كه قصد خريد وفروش داشته باشند، پس اگر مثلا بشوخى بگويد مال خود را فروختم، معامله باطل است.

پنجم - آن كه كسى آنها را مجبور نكرده باشد.

ششم - جنس وعوضى را كه مىدهند مالك باشند، يا ولايت بر او يا وكالت از طرف او داشته باشند واحكام اينها در مسائل آينده گفته مىشود.

مسأله 2090 - معامله با بچه نا بالغ باطل است، اگر چه پدر يا جد آن بچه باو اجازه داده باشند كه معامله كند.

اما اگر طفل وسيله باشد كه پول را به فروشنده بدهد وجنس را بخريدار برساند، يا جنس را بخريدار بدهد وپول را بفروشنده برساند.

چون واقعا دو نفر بالغ با يكديگر معامله كرده اند معامله صحيح است، ولى بايد فروشنده وخريدار يقين داشته باشند، كه طفل جنس وپول را بصاحب آن ميرساند يا آن كه صاحب پول يا جنس اذن داده باشند كه آنرا به بچه بدهد تا باو برساند.

مسأله 2091 - اگر از بچه نا بالغ چيزى بخرد، يا چيزى باو بفروشد، بايد جنس يا پولى را كه از او گرفته به صاحب آن بدهد، يا از صاحبش رضايت بخواهد واگر صاحب آنرا نمىشناسد وبراى شناختن او هم وسيله‌اى ندارد، بايد چيزى را كه از بچه گرفته، از طرف صاحب آن مظالم بدهد واحتياط آنست كه از حاكم شرع هم اذن بگيرد واگر پول يا جنس مال خود بچه باشد بايد بولى او برساند يا از ولى او اذن بگيرد اگر او را پيدا نكرد به حاكم شرع بدهد.

مسأله 2092 - اگر كسى با بچه نا بالغ معامله كند وجنس، يا پولى كه به بچه داده از بين برود، نمىتواند از بچه يا ولى او مطالبه نمايد.

مسأله 2093 - اگر خريدار يا فروشنده را بمعامله مجبور كنند، چنانچه بعد از معامله راضى شود وبگويد راضى هستم، معامله صحيح است.ولى احتياط مستحب آنست كه دوباره صيغه معامله را بخوانند.