توضیح المسائل نسخه متنی

درصورتى صحيح است كه او قبول نمايد ولى اگر بخواهد از طلب يا حق خود بدون صلح بگذرد قبول كردن او لازم نيست.

مسأله 2173 - اگر انسان مقدار بدهى خود را بداند وطلبكار او نداند، چنانچه طلبكار طلب خود را به كمتر از مقدارى كه هست صلح كند، مثلا پنجاه تومان طلبكار باشد وطلب خود را به ده تومان صلح نمايد، زيادى براى بدهكار حلال نيست، مگر آن كه مقدار بدهى خود را باو بگويد واو را راضى كند يا طورى باشد كه اگر مقدار طلب خود را مىدانست، باز هم بآن مقدار صلح مىكرد.

مسأله 2174 - اگر بخواهند دو چيزى را كه از يك جنس وزن آنها معلوم است بيكديگر صلح كنند، بايد وزن يكى بيشتر از ديگرى نباشد، بلكه اگر وزن آنها معلوم نباشد واحتمال دهند كه وزن يكى بيشتر از ديگرى است احتياط آنست كه آنها را بيكديگر صلح نكنند.

مسأله 2175 - اگر دو نفر از يك نفر طلبكار باشند يا دو نفر از دو نفر ديگر طلبكار باشند وبخواهند طلبهاى خود را به يكديگر صلح كنند، چنانچه طلب آنان از يك جنس وزن آنها يكى باشد مثلا هر دوده من گندم طلبكار باشند، مصالحه صحيح است وهم چنين است اگر جنس طلب آنان يكى نباشد مثلا يكى ده من برنج وديگرى دوازده من گندم طلبكار باشد.ولى اگر طلب آنان از يك جنس وچيزى باشد كه معمولا با وزن يا پيمانه آنرا معامله مىكنند، در صورتى كه وزن ياپيمانه آنها مساوى نباشد، مصالحه آنان باطل است.

مسأله 2176 - اگر از كسى طلبى دارد كه بايد بعد از مدتى بگيرد، چنانچه طلب خود را بمقدار كمترى صلح كند ومقصودش اين باشد كه از مقدارى از طلب خود گذشت كند وبقيه را نقد بگيرد اشكال ندارد.

مسأله 2177 - اگر دو نفر چيزى را با هم صلح كنند، با رضايت يكديگر مىتوانند صلح را بهم بزنند ونيز اگر در ضمن معامله براى هر دو، يا يكى از آنان حق بهم زدن معامله را قرار داده باشند، كسيكه آن حق را دارد مىتواند صلح را بهم بزند.

مسأله 2178 - تا وقتى خريدار وفروشنده از مجلس معامله متفرق نشده اند