توضیح المسائل نسخه متنی

مسأله 260 - احتياط واجب آنست كه در مسح پا، دست را بر سر انگشتها بگذارد وبعد به روى پا بكشد، نه آن كه تمام دست را روى پا بگذارد وكمى بكشد.

مسأله 261 - در مسح سر وروى پا، بايد دست را روى آنها بكشد واگر دست را نگهدارد وسريا پا را بآن بكشد وضو باطل است.ولى اگر موقعيكه دست را مىكشد سريا پا مختصرى حركت كند اشكال ندارد.

مسأله 262 - جاى مسح بايد خشك باشد واگر بقدرى تر باشد كه رطوبت كف دست بآن اثر نكند، مسح باطل است.ولى اگر ترى آن بقدرى كم باشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مىشود بگويند فقط از ترى كف دست است اشكال ندارد.

مسأله 263 - اگر براى مسح، رطوبتى در كف دست نمانده باشد، نمىتواند دست را با آب خارج تر كند، بلكه بايد از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد وبا آن مسح نمايد.

مسأله 264 - اگر رطوبت كف دست فقط باندازه مسح سر باشد احتياط واجب آنست كه سر را با همان رطوبت مسح كند، وبراى مسح پاها از اعضاء ديگر وضو رطوبت بگيرد.

مسأله 265 - مسح كردن از روى جوراب وكفش باطل است ولى اگر بواسطه سرماى شديد يا ترس از دزد ودرنده ومانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد واگر روى كفش نجس باشد، بايد چيز پاكى بر آن بيندازد وبر آن چيز مسح كند.واحتياط واجب آنست كه تيمم هم بنمايد.

مسأله 266 - اگر روى پا نجس باشد ونتواند براى مسح، آنرا آب بكشد بايد تيمم نمايد.وضوى ارتماسى

مسأله 267 - وضوى ارتماسى آنست كه انسان صورت ودستها را بقصد وضو در آب فرو برد يا آنها را در آب فرو برد وبقصد وضو بيرون آورد واگر موقعى كه