توضیح المسائل نسخه متنی

بوده حوض يا نهرى بسازند.
چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كرده اند.وضو گرفتن در آن حوض ونهر اشكال ندارد.

شرط ششم - آن كه اعضاء وضو موقع شستن ومسح كردن پاك باشد.

مسأله 282 - اگر پيش از تمام شدن وضو، جائى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضو صحيح است.

مسأله 283 - اگر غير از اعضاء وضو جائى از بدن نجس باشد، وضو صحيح است.ولى اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده باشد، احتياط مستحب آنست كه اول آنرا تطهير كند بعد وضو بگيرد.

مسأله 284 - اگر يكى از اعضاء وضو نجس باشد وبعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه، چنانچه در موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آنجا نبوده، وضو باطل است، واگر مىداند ملتفت بوده، يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه، وضو صحيح است، ودر هر صورت جائى را كه نجس بوده بايد آب بكشد.

مسأله 285 - اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخميست كه خون آن بند نمىآيد وآب براى آن ضرر ندارد، چنانچه در آب كريا جارى فرو برد وقدرى فشار دهد كه خون بند بيايد، بعد به نيت وضو از آب بيرون بياورد وضو صحيح است.

شرط هفتم - آن كه وقت براى وضو ونماز كافى باشد.

مسأله 286 - هر گاه وقت بقدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد، تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مىشود، بايد تيمم كند ولى اگر براى وضو وتيمم يك اندازه وقت لازم است، بايد وضو بگيرد.

مسأله 287 - كسيكه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند، اگر بقصد قربت يا براى كار مستحبى مثل خواندن قرآن وضو بگيرد، صحيح است واگر براى خواندن آن نماز وضو بگيرد، بطورى كه فعلا داعى او بر وضو گرفتن فقط آن نماز باشد، وضويش باطل است.

شرط هشتم - آن كه بقصد قربت - يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم - وضو بگيرد