توضیح المسائل نسخه متنی

مسأله 334 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت يا دستها باشد و بشود روى آنرا باز كرد، چنانچه ريختن آب روى آن ضرر دارد وكشيدن دست تر ضرر ندارد كشيدن دست ترروى آن كافى است وپارچه گذاردن ودست روى آن كشيدن لازم نيست اگر چه احتياطا خوب است.

مسأله 335 - اگر نمىشود روى زخم را باز كرد ولى زخم وچيزيكه روى آن گذاشته، پاك است ورساندن آب بزخم ممكن است وضررهم ندارد، بايد آب را بروى زخم برساند.واگر زخم يا چيزيكه روى آن گذاشته نجس است، چنانچه آب كشيدن آن ورساندن آب بروى زخم ممكن باشد، بايد آنرا آب بكشد وموقع وضوء آب را بزخم برساند، ودر صورتيكه آب براى زخم ضرر دارد، يا آن كه رساندن آب بروى زخم ممكن نيست، يا زخم نجس است ونمى شود آنرا آب كشيد، بايد اطراف زخم را بشويد واگر جبيره پاك است، روى آن مسح كند واگر جبيره نجس است، يا نمىشود روى آن را دست تر كشيد مثلا دوائى است كه بدست مىچسبد، پارچه پاكى را بطورى كه به‌بستن ومانند آن جزء جبيره حساب شود، روى آن قرار دهد و دست تر روى آن بكشد، واگر تمام محل تيمم يا بعض آن بى مانع باشد - واگر مواضع تيمم پوشيده باشد وضوى جبيره اى كافى است وتيمم جبيره اى لازم نيست.

مسأله 336 - اگر جبيره تمام صورت يا تمام يكى از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد، بايد وضوى جبيره اى بگيرد وبنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض مواضع تيمم پوشيده نيست تيمم هم بنمايد.

مسأله 337 - اگر جبيره تمام اعضاء وضو را گرفته باشد، بنابر احتياط واجب بايد وضوى جبيره اى بگيرد وتيمم هم بنمايد.

مسأله 338 - كسيكه در كف دست وانگشتها جبيره دارد ودر موقع وضو دست روى آن كشيده است، بايد سر وپاها را با همان رطوبت مسح كند.

مسأله 339 - اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته ولى مقدارى از طرف انگشتان ومقدارى از طرف بالاى پا باز است، بايد جاهائى كه باز است روى پا راو جائى كه جبيره است روى جبيره را مسح كند.