توضیح المسائل نسخه متنی

مسأله 411 - مستحاضه اگر پيش از آن كه خود را وارسى كند، مشغول نماز شود چنانچه قصد قربت داشته وبوظيفه خود عمل كرده - مثلا: استحاضه‌اش قليله بوده وبوظيفه استحاضه قليله عمل نموده - نماز او صحيح است واگر قصد قربت نداشته، يا عمل او مطابق وظيفه‌اش نبوده - مثل آن كه، استحاضه او متوسطه بوده و بوظيفه قليله رفتار كرده - نماز او باطل است.

مسأله 412 - مستحاضه اگر نتواند خود را وارسى نمايد كه متوسطه يا قليله يا كثيره است، بايد بنحوى عمل كند كه يقين ببرائت ذمه، حاصل كند پس در شك ميان قليله ومتوسطه يا متوسطه وكثيره، عمل بوظيفه هر دو نمايد ودر شك بين هر سه قسم، عمل بوظيفه هر سه قسم نمايد ولى اگر بداند سابقا كدام يك از آن سه قسم بوده، بايد بوظيفه همان قسم رفتار نمايد.

مسأله 413 - اگر خون استحاضه در باطن باشد واز محل خارج نشده باشد، وضو وغسل باطل نمىشود.واگر بيرون بيايد - هر چند كم باشد - يا از محل خود خارج شده وبمحلى رسيده باشد كه اگر پنبه داخل كند، آلوده بخون مىشود، بايد بوظايفى كه گفته شد، عمل كند.

مسأله 414 - مستحاضه اگر بعد از نماز، خود را وارسى كند وخون نبيند اگر چه بداند دوباره خون مىآيد، با وضوئى كه دارد مىتواند نماز بخواند.

مسأله 415 - مستحاضه تا وقتى اطمينان دارد خون بيرون نمىآيد، مىتواند خواندن نماز را تأخير بيندازد.

مسأله 416 - اگر مستحاضه بداند كه پيش از گذشتن وقت نماز، بكلى پاك مىشود يا باندازه خواندن نماز خون بند مىآيد، بايد صبر كند ونماز را در وقتى كه پاك است، بخواند.

مسأله 417 - اگر بعد از وضو وغسل، خون در ظاهر قطع شود ومستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد، بمقدارى كه وضو وغسل ونماز را بجا آورد، بكلى پاك مىشود، بايد نماز را تأخير بيندازد وموقعى كه بكلى پاك شد، دوباره وضو وغسل را بجا آورد ونماز را بخواند.واگر وقت نماز تنك شد، لازم نيست وضو و