توضیح المسائل نسخه متنی

كه در وقت حيض، بر او حرام بوده - مانند توقف در مسجد ومس خط قرآن - تا غسل نكند بر او حلال نمىشود.

مسأله 474 - اگر آب براى وضو وغسل، كافى نباشد وباندازه اى باشد كه بتواند، يا غسل كند وضو بگيرد، بايد غسل كند وبدل از وضو تيمم نمايد.واگر فقط براى وضو كافى باشد، بايد وضو بگيرد وعوض غسل تيمم نمايد واگر براى هيچ يك از آنها آب ندارد، بايد دو تيمم كند يكى بدل از غسل وديگرى بدل از وضو.

مسأله 475 - نمازهاى يوميه‌اى كه در حال حيض نخوانده، قضا ندارد ولى روزه هاى واجب را بايد قضا نمايد.

مسأله 476 - هر گاه وقت نماز داخل شود وبداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مىشود، بايد فورا نماز بخواند.

مسأله 477 - اگر زن نماز را تأخير بيندازد واز اول وقت باندازه خواندن يك نماز با طهارت از حدث بگذرد وحائض شود بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن نماز را بجا آورد ولى در تند خواندن وكند خواندن وچيزهاى ديگر بايد ملاحظه حال خود را بكند مثلا زنى كه مسافر نيست اگر در اول ظهر نماز نخواند، قضاى آن در صورتى واجب مىشود كه بمقدار خواندن چهار ركعت نماز از اول ظهر بگذرد وحائض شود وبراى كسيكه مسافر است گذشتن وقت بمقدار خواندن دو ركعت كافيست.

مسأله 478 - اگر حائض در آخر وقت نماز از خون پاك شود وباندازه غسل ووضو ومقدمات ديگر نماز - مانند تهيه كردن لباس يا آب كشيدن آن - وخواندن يك ركعت يا بيشتر از يك ركعت، وقت داشته باشد، بايد نماز را بخواند واگر نخواند، بايد قضاى آنرا بجا آورد.

بلكه اگر فقط باندازه يك ركعت نماز با طهارت از حدث وقت داشته باشد، احتياط لازم خواندن نماز با طهارت است - اگر چه بقدر تهيه ساير مقدمات وقت نداشته باشد - واگر نخواند قضاء آن را بجا آورد.

مسأله 479 - اگر حائض - بعد از پاك شدن - باندازه غسل ووضو وقت