توضیح المسائل نسخه متنی

مسأله 489 - زنى كه عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر بعد از آن كه سه روز يا بيشتر خون ديد، پاك شود ودوباره خون ببيند وفاصله بين دو خون كمتر از ده روز باشد وهمه روزهائى كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر باشد - مثل آن كه پنج روز خون ببيند وپنج روز پاك شود، ودوباره پنج روز خون ببيند - چند صورت دارد: 1 - آن كه تمام خونى كه دفعه اول ديده، يا مقدارى از آن، در روزهاى عادت باشد و خون دوم كه بعد از پاك شدن مىبيند در روزهاى عادت نباشد، كه بايد همه خون اول را حيض، وخون دوم را استحاضه قرار دهد.

2 - آن كه خون اول در روزهاى عادت نباشد، وتمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد، كه بايد همه خون دوم را حيض، وخون اول را استحاضه قرار دهد.

3 - آن كه مقدارى از خون اول ودوم در روزهاى عادت باشد وخون اولى كه در روزهاى عادت بوده، از سه روز كمتر نباشد وبا پاكى وسط ومقدارى از خون دوم كه آن هم

در روزهاى عادت باشد وخون اولى كه در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد كه در اين صورت، اگر يك روز يا دو روز خون زودتر ديده باشد، احتياط آنست كه در اين دو روز آنچه را كه بر حائض حرامست ترك كند وكارهاى مستحاضه را بجا آورد وهم چنين بمقدار آن از ايام عادت را در آخر ده روز، احتياط بنمايد ومقدارى از خون اول را كه در عادت بوده با مقدارى از خون دوم را كه در عادت بوده، حيض قرار دهد ودر پاكى در بين احتياط كند بترك آنچه بر حائض حرام است وعبادتهاى خود را بجا آورد، مثلا - اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده - در صورتى كه يك ماه از اول تا ششم، خون ببيند ويك روز پاك شود وبعدتا چهاردهم، خون ببيند در روز اول ودوم ماه ونهم ودهم، بايد چنانكه گفته شد احتياط نمايد وروز سوم تا ششم وهشتم را حيض قرار دهد ودر هفتم كه پاكى در بين است نيز بنحوى كه گفته شد، احتياط كند بترك آنچه بر حائض حرام است و بجا آوردن عبادتها.