انسان ممكن است در شرايطى يا نزد كسانى، نوعى تظاهر نشان دهد و كارهايى كند كه مخالفِ وضع درونى و شخصى اش باشد. يا اگر تنها باشد و در خلوت، به گونه اى باشد كه در حضور ديگران از آن پرهيز مىكند. اين نوعى ريا مىباشد. البته رعايت ادب، مسئله ديگرى است.على عليه السلام مىفرمايد: مَنْ لَمْ يَخْتَلِف سِرُّهُ وَ عَلانيّتهُ وَ فِعلُه و مقالَتُه فَقَدْ اَدّى الامانَةَ وَ اَخْلَصَ العِبادةَ(280)كسى كه ظاهر و باطنش يكسان و گفته و عملش هماهنگ باشد، امانت الهى را ادا كرده و عبادت را خالص انجام داده است.انسان با اخلاص، بدون در نظر گرفتن پسند و رضايت اين و آن، به وظيفه عمل مىكند و در راه خدا، از هيچ ملامتى هم نمى ترسد: يُجَهِدُونَ فِى سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لاََّئِمٍ(281)
لطفا منتظر باشید ...
