حفظ پيوندهاى اجتماعى و اخوّت ميان مسلمانان و روابط شايسته ونيكو ميان پيروان اسلام، اهميّت بسيارى دارد. از اين رو، هر سخن و عملى كه به گسستن پيوندها و بهم زدن روابط خوب منجر شود نارواست، غيبت، سوء ظن، بد خواهى، قطع رابطه، بد خلقى و... از اوصاف و اعمالى هستند كه موجب قبول نشدن عبادت مىشوند.رسول خدا صلّى الله عليه وآله فرمود: مَنِ اغْتابَ مُسْلِماً اَوْ مُسْلِمةً لَمْ يَقْبَلِ اللّهُ صَلاتَهُ وَ لاصِيامَهُ اَرْبَعينَ يَوماً وَلَيْلَةً اَلاّ اَنْ يَغْفِرَ لَه صاحِبهُ(103)كسى كه غيبت زن و مرد مسلمانى را بكند، تا چهل روز نماز و روزه اش را خدا نمى پذيرد، مگر آنكه آن شخص، او را ببخشد.و نيز، آن حضرت فرمود: يا اَباذَر! اِياكَ وَ هِجْرانَ اَخيكَ، فَاِنَّ الْعَمَلَ لا يُتَقَبَّلُ مَعَ الْهِجْرانِ(104) اى ابوذر! از دورى و قطع رابطه با برادر دينى بپرهيز، چرا كه عمل اينگونه اشخاص پذيرفته نيست.و امام صادق عليه السلام مىفرمايد: لا يَقْبَلُ اللّهُ مِنْ مُؤمِنٍ عَملاً وَ هُوَ مُضْمِرٌ عَلى اَخيِه سُوءً(105) هر مؤمنى كه نسبت به برادر دينى اش، نيّت بدى داشته باشد، خداوند عمل او را قبول نمى كند.و امام صادق عليه السلام مىفرمايد: اِنَّ سُوء الخُلقِ يُفْسِدُ العَمَلَ كَما يُفْسِد الخِّلُ العَسَلَ(106) بد اخلاقى با مردم، چنان عمل را فاسد مىكند، كه سركه، عسل را.نتيجه آنكه بد گويى از ديگران، نيّت سوء درباره مردم، ترك دوستى، غيبت و امثال آن كه باعث سست شدن پيوندهاى اجتماعى مسلمانان مىشود، از موانع قبول شدن عبادات به حساب آمده است. و نمازگزار و اهل عبادت، بايد روابط دينى مستحكمى با بندگان خدا داشته باشد، تا پرستش هايش شايستگى قبولى را دارا باشند.