رهرو آن نيست كه گه تند و گهى خسته رود رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود
رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود
دوام و پشتكار در هر كارى پسنديده است، در عبادت هم چنين است. از نظر اسلام، عبادت كوچك و كم، ولى پيوسته، ارزشمندتر از عمل نيك بزرگ ولى بى دوام است.قرآن مىفرمايد: فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَدَتِهِ(65)خدا را بپرست، و در راه عبادت او صبور و شكيبا باش.از رسول خدا صلّى الله عليه وآله نقل شده كه: آفَةُالْعِبادَةِ الْفَتْرَةُ(66)آفت عبادت، سستى و گاهى انجام دادن و گاهى ترك است.و در احاديث بسيارى اين مضمون آمده است كه:اِنَّ اَحَبَّ الاعْمالِ اِلَى اللهِ تَعالى اَدْوَمُها و اِنْ قَلَّ(67) نزد خداوند، محبوب ترين كارها، آنست كه بيشتر دوام يابد، هر چند اندك باشد!سفارش شده كه: هر كارى را شروع كرديد، حدّاقل تا يكسال ادامه دهيد. پس تداوم داشتن عبادت و روحيه پرستش در انسان، مهمّ است. نه آنكه گاهى تب عبادت و دعا و مسجد انسان را بگيرد، و مدّتى هم بكلّى اين امور را رها كند و بيگانه با عبادت شود.