راه خدا پرستى دشوارى هايى هم همراه دارد، چه از سوى طاغوت ها كه مانع توجّه مردم به خدايند؛ چه از طرف بى دينان كه دينداران را مسخره مىكنند؛ چه از سوى شيطان و نفس، كه تلاش در جهت بازداشتن انسان از عبادت دارند؛ و چه از طرف هر عاملى كه مانع تراشى كند.مگر پيامبر اسلام را هنگام نماز، در كعبه، آزار نمى دادند؟مگر مسلمانان مبارز، بخاطر خداپرستى، زير شكنجه هاى طاغوت جان نمى دادند؟مگر بلال حبشى ها، در راه خداى يكتا، شلاق نمى خوردند؟مردان خدا در هيچ حال و شرايط، دست از خدا و پرستش او و اجراى دين او برنمى دارند. حضرت زينب عليها السلام با آنهمه مصيبت ها و شهادت ها كه ديده بود، باز هم در طول سفر كوفه و شام، نماز شب را ترك نكرد، گرچه بخاطر بى طاقتى، نشسته مىخواند.امام خمينى قدس سره در آخرين شب عمر هم، در بيمارستان، دست از نمازهاى مستحب نكشيد.راه حق، دشوارى هايى دارد كه بايد به جان خريد و از هو شدن و دشمنى ديدن نهراسيد.على عليه السلام مىفرمايد: لا تَسْتَوحِشُوا فى طَريق الْهُدى لِقِلَّةِ اَهْلِهِ(71) در راه حق، بخاطر كمى افرادش، هراس نداشته باشيد.گاهى ممكن است بخاطر خريد چيزى يا صرف غذا يا افتادن جنسى از ماشين، با اصرار اتوبوس را نگهداريم، ولى براى نماز، شهامت فرياد زدن و اتوبوس را نگاه داشتن نداشته باشيم!...
لطفا منتظر باشید ...
