ما هر چه داريم از خداوند است. نعمتِ سلامتى، اعضاء، امكانات و رزق، همه از الطاف خداوند مىباشد. توفيق عبادت هم از اوست. سراپا غرق در نعمت هاى اوييم، او براى آنكه مارا به سعادت برساند، دعوت مىكند، راهنما مىفرستد، تشويق مىكند، وسيله مىدهد، مارا در هر مكان و زمان و شرايط و سنّ و وضعى كه هستيم به حضور مىپذيرد، فراريان را هم قبول مىكند، از تكرار درخواست و حضور خسته نمى شود، از پذيرايى كم نمى كند، عبادت هاى ناقابل را هم مىپذيرد و گران هم مىخَرَد، عيوب را مىپوشاند و صدها لطف و انعام ديگر.آيا عبادت ما در مقابل نيكى هاى او به چه حسابى مىآيد؟ وَ ما قَدرُ اَعْمالنا فى جَنْبِ نَعْمائِكَ؟