كنيز بودن مادر بعضى از امامان - امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی - نسخه متنی

سید محمد حسینی شیرازی؛ ترجمه: محمد محمدی اشتهاردی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

كنيز بودن مادر بعضى از امامان

مادران بعضى از امامان عليهم السلام از جمله حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف كنيز بود, در نتيجه آنها از فرزندان كنيز بودند, به رغم پندار بعضي, اين موضوع هيچ‏گونه موجب كسر شأن امامان عليهم السلام نخواهد شد, چرا كه در بينش اسلام ملاك برترى به تقواست, چنان كه خداوند مي‏فرمايد: «اِنَّ اكرمَكُمْ عِنْدَ اللهِ اَتقاكُمْ» (1) گرامي‏ترين شما در پيشگاه خداوند با تقواترين شما است؛ جد پيامبر ما يعني, حضرت اسماعيل عليه السلام فرزند يك كنيز بود كه هاجر نام داشت. زيرا, خداوند عمل و تقوا و معرفت و ايمان انسان را, چه از زن آزاده و چه از كنيز , معيار برترى مي‏داند, و در حديث از امامان عليهم السلام آمده فرمودند: «ان اللهَ لا يَنظُرُ الى صُورِكُمْ, و لكن يَنظُرُ الى قلوبِكمْ» (2) خداوند متعال به صورت‏هاى شما نمي‏نگرد, بلكه به قلب‏هاى شما مي‏نگرد.

نتيجه اين كه: اگر يك كنيز از نظر ايمان و عمل صالح باشد از زن آزاده برتر است, چنان‏كه به همين دليل يك عبد (برده و غلام) در پيشگاه خدا برتر از يك مرد آزاد است, اين از يك سو, و از سوى ديگر اسلام وهمه اديان آسماني, طبقه‏بندى غير شرعى را امضا نكرده است, چرا كه در بينش اسلام و اديان آسماني, عرب بر عجم, جز به تقوا برترى ندارد (3) و امام صادق عليه السلام فرمود: «انسانى كه در نژاد با شرافت است با انسانى كه از نژادى پست و درسطح پايين است, با ملاك تقوا بر يكديگر برترى مي‏يابند, من اصل و ريشه انسان‏ها را از خاك مي‏دانم, آدم عليه السلام پدر همه انسان‏ها, و حوّا مادر همه بشر است, يك خدا همه را آفريده, و همه مخلوقات, بندگان خدا هستند.» (4) بنابراين, كنيز بودن مادر بعضى از امامان عليهم السلام به‏هيچ وجه عيبى براى آنها نخواهد بود.


(1) سوره حجرات, آيه 13.

(2) بحار الانوار, ج 74, ص 90.

(3) بحار الانوار, ج 73, ص 350.

(4) بحار الانوار, ج 10, ص 170.

/ 72