تضرع و راز و نياز براى حفظ ايمان - امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی نسخه متنی

تضرع و راز و نياز براى حفظ ايمان

يكى ديگر از وظايف ما در عصر غيبت اين است كه همواره با خضوع و خشوع به سوى خدا رو آوريم و با تضرع و زارى از درگاه اِلاهى بخواهيم تا ايمان ما, و ايمان مسلمانان و مؤمنان را از نفوذ و راهيابى شيطان‏ها و انحراف‏ها در مورد اعتقاد پاك به امامت حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف حفظ كند, و با خواندن دعاهايى كه در اين مورد وارد شده, به ايمان خود بيفزاييم.

شيخ كلينى از زُراره روايت كرده كه گفت: از امام صادق عليه السلام شنيدم مي‏فرمود: «حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف در ايام كودكى قبل از قيام خود, غايب مي‏گردد» پرسيدم: چرا؟ فرمود: ترس از دشمنان دارد. آن‏گاه اشاره به شكم خود كرد(يعنى دشمنان اگر به او دست يابند شكم او را مي‏درند و او را مي‏كشند)

سپس فرمود: «اى زُراره, او همان مُنْتَظَر است, او كسى است كه در مورد ولادت او, ايجاد شك و ترديد مي‏شود, بعضى مي‏گويند: پدرش بدون فرزند از دنيا رفت, و بعضى مي‏گويند او قبل از وفات پدر, در رحم مادرش بود و هنوز به دنيا نيامده بود,و بعضى مي‏گويند: او دو سال قبل از وفات پدر, متولد شد, و او است مُنتَظَر (انتظار كشيده شده) ولى خداوند مي‏خواهد شيعيان را در اين مورد امتحان كند. اى زُراره, در اين‏جاست كه باطل گرايان در وادى شك و ترديد قرار مي‏گيرند.

زُراره مي‏گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: وقتى كه اين زمان را درك كردم, چه كارى انجام دهم؟

امام صادق عليه السلام فرمود: وقتى كه اين زمان را درك كردى اين دعا را بخوان:

اللهُمَّ عَرِّفنى نَفْسَكَ, فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفنى نَفْسَكَ لَمْ اَعرِفْ رَسُولَكَ, اَللهُمَّ عَرِّفنى رَسُولَكَ, فاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَكَ لَمْ اَعرِّفْ حُجَّتَكَ, اللهُمَّ عَرِّفنى حُجَّتكَ فَاِنَّكَ اِنْ لَْم تُعَرِّفنى حُجَّتكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينيِ؛ (1)

خدايا, خودت را به من بشناسان, زيرا اگر تو خود را به من نشناساني, رسول تو را نخواهم شناخت. خدايا, رسولت را به من بشناسان, زيرا اگر رسولت را به من نشناساني, حجّت تو را نخواهم شناخت, خدايا, حُجّتت را به من بشناسان, زيرا اگر حجّتت را به من نشناسانى از دين خود گمراه خواهم شد.» اين دعا, طولانى است و دنباله دارد, و در كتاب مفاتيح الجنان باب غيبت امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف ذكر شده است.

و در روايت ديگر آمـده است: عبـدالله بن سنان گويـد امـام صادق عليه السلام فرمود: «ستيبكم شبهة فتبقون بلاعَلَم يُري, ولا اِمامِ هدي؛ (2) به زودى شبهه‏اى در شما راه يابد, و شما بدون پرچمى كه ديده شود, و بدون امامى كه راهنما باشد, قرار مي‏گيريد, در اين موقعيت هيچ كس, جز آن كس كه دعاى غريق مي‏خواند, نجات نيابد.»

پرسيدم: دعاى غريق چيست؟ و چگونه است؟ فرمود؛ چنين است:

«يا اَللهُ يا رَحْمنُ يا رَحيِمُ, يا مُقَلِّبُ, الْقُلُوبِ وَ الاَبْصارِ, ثَبِّتْ قَلْبِى عَلى دينكَ؛ اى خدا, و اى رحمان و رحيم و اى گرداننده دل‏ها و چشم‏ها, قلب مرا در راه دينت استوار گردان.»

عرض كردم: «يا مُقلِّبَ القُلُوبِ و الاَبْصارِ ثبَّت قَلْبِى عَلى دِينِكَ؛ اى گـرداننده دل‏ها و چشـم‏ها, قلب مرا در راه دينت ثابت و استـوار ساز.»

امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند متعال هم دگرگون كننده دل‏ها, و هم دگرگون كننده چشم‏هاست, ولى همان را بگو كه من مي‏گويم: «يا مُقلِّبُ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلبِى عَلى دِيِنكَ» (3)

شيخ صدوق(ره) در كتاب كمال الدين نيز اين‏گونه نقل مي‏كند, (4) و اين مطلب دلالت دارد كه انسان نبايد بر دعاهايى را كه از طرف امامان(ع) نقل شده, چيزى كم و زياد كند.

(1) جمال الاسبوع, ص 520؛ غيبة الطّوسي, ص 333.

(2) اين حديث را مترجم محترم تحت اللفظى ترجمه كرده است و با آن نوع ترجمه درست هم هست ولى در اين عبارت «بلا عَلَم يُرى و لا اِمامِ هدي» منظور آن نيست كه ترجمه شده, چون ضرب المثل است و اگر ضرب‏المثل تحت‏اللفظى ترجمه شود پيام اصلى خود را از دست مي‏دهد, لذا بايد اين‏گونه ترجمه شود كه: به زودى شبهه‏اى شما را فرا مي‏گيرد كه نه نشانى و نه اِمامى از شما باقى نمي‏ماند, البته منظور اين نيست كه امام شما از بين مي‏رود. نه, بلكه بود و نبودش يكى مي‏شود و آن قدرت ظهور و بروز نخواهد داشت. اين‏جا «عَلَم يُري» را نبايد پرچم ترجمه كرد, بلكه موجوديّت وهويّت يك شيء را مي‏گويند, كه حديث حضرت امام هم اشاره به همين مطلب است. كه تقريباً معادل اين ضرب‏المثل در فارسى اين است «كه: نه از تاك, نشان مي‏ماند و نه از تاك‏نشان» ويراستار.

(3) اعلام الوري, ص 432؛ منتخب الانوار المضيئه, ص 80, فصل 6.

(4) كمال الدين, ص 351, حديث 49.