برخاستن, هنگام ذكر نام مبارك امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف - امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی نسخه متنی

برخاستن, هنگام ذكر نام مبارك امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف

يكى از وظايف مستحبى ديگر اين است كه وقتى نام مبارك حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف را مي‏شنويم, به احترام او از جا بر خيزيم و بايستيم, شاعر معروف شيعه دِعْبِل خُزاعى وقتى كه قصيده تائيّه خود را در محضر حضرت امام رضا عليه السلام خواند, تا به اين شعر رسيد:

«خُرُوجُ اِمامٍ لا مَحالَةَ واقِعٌ يَقُومُ عَلَى اسمِ اللهِ بِالْبَرَكاتِ

ناگزير خروج و قيام امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف تحقّق مي‏يابد, و او به نام خدا, همراه بركت‏هاى اِلاهى قيام مي‏كند.»

حضرت رضا عليه السلام برخاست و روى دو پايش ايستاد, و سرش را به زير افكند, سپس دست راستش را بر سرش نهاد و گفت: «اللهم عَجِّل فَرَجَهُ وَ مَخْرَجَهُ, وَ انصُرنا بِهِ نَصْراً عَزيزاً؛ (1) خدايا, در فرج خروج حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف شتاب فرما, و ما را به وسيله او به پيروزى شكست ناپذير و پرشكوه, يارى فرما.»

اين مطلب بيانگر آن است كه با شنيدن هر يك از نام‏هاى امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف, برخاستن و ايستادن مستحب است, و اين استحباب, اختصاص به واژه «قائم» ندارد.

ولى عبدالله سبط محدّث جزائرى ذكر كرده كه, روايتى را به اين مضمون ديده است كه «روزى نام قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف درمحضر امام صادق عليه السلام ذكر شد, آن حضرت به احترام و تجليل از اين اسم برخاست و ايستاد.» (2)

(1) مشكاة الانوار.

(2) مترجم گويد: روايت شده: در خراسان در محضر امام رضا عليه السلام سخن از قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف به ميان آمد, آن حضرت هر دو دستش را بر سر مباركش نهاد و گفت:

«اللهُمَّ عَجَّل فَرَجَهُ و سَهِّل مَخْرَجَهُ؛ خدايا, در فرجش تعجيل فرما, و ظهور و قيامش را آسان گردان, و نيز نقل شده: وقتى كه دِعْبِل خُزاعى قصيده معروف خود را در محضر امام رضا عليه السلام خواند, حضرت رضا عليه السلام برخاست, و ايستاد, و دستش را از روى تواضع بر سر نهاد, و براى فرج امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف دعا كرد (منتخب الاثر, چاپ جديد, ص 64 و 640).