اهمّيت انتظار فرج - امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی نسخه متنی

اهمّيت انتظار فرج

از مهم‏ترين تكليف‏ها و وظايف, انتظار فرج است, زيرا انتظار فرج از بزرگترين عبادات مي‏باشد. (1)

با توجه به اين كه معناى انتظار فرج, تنها انتظار و اميد قلبى نيست, گرچه انتظار قلبى شاخه‏اى از انتظار فرج است, ولى به معناى عمل به خاطر ظهور حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف نيز مي‏باشد, تا خداوند در ظهورش تعجيل فرمايد. همان‏گونه كه انتظار نسبت به كشاورز, آن است كه زمين و ساير شؤون مربوط به زراعت را آماده سازد, و همان‏گونه كه كسى كه در انتظار مهمان است, بر او است كه مقدمات كار را فراهم نمايد, خود را براى پذيرايى از مهمان مهيّا كند, همين‏طور انتظار فرج به عمل و تهيّه مقدمات بستگى دارد.

بنابراين, بر ما لازم است كه در عصر غيبت امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف خود و جامعه خود را با عمل‏هاى شايسته, و امر به معروف و نهى ازمنكر آماده سازيم, و در انتظار دولت عدالت گستر او باشيم.

انتظار به اين معنا در روايات اسلامى مورد تأكيد قرار گرفته است, در حديث آمده, اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود: «اِنَّ احبَّ الاَعمالِ الى اللهِ عَزَّوَجَلَّ انتظارُ الّفَرَج؛ (2) محبوب‏ترين كارها در پيشگاه خداوند متعال، انتظار فرج است»

و امام صادق عليه السلام فرمود: « اَفْضَلُ اَعمالِ شِيعتنا اِنتِظارُ الْفَرَجِ؛ (3) بهترين اعمال شيعيان ما انتظار فرج است».

و حضرت امام رضا عليه السلام در وصف امامان عليهم السلام و شيعيانشان فرمود: «اِنَّ دينهُمُ الوَرَعُ و العفَّةُ و الاِجتهادُ... و الصَّلاحُ و انتظارُ الفَرَجِ بِالصَّبرِ؛ (4) دين آنها تقوا, عفّت, تلاش و كوشش... و اصلاح و انتظار فرج در پرتو صبر و استقامت است.»

امير مؤمنان على عليه السلام روايت مي‏كند كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: «اَفْضَلُ العِبادَةِ اِنتِظارُ الْفَرَجِ؛ (5) برترين عبادت‏ها, انتظار فرج است.»

امام رضا عليه السلام فرمود: پدرانم از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل كردند كه فرمود: «اَفضلُ الأعمالِ اِنتظارُ الْفَرَجِ مِنَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ؛ (6) بهترين اعمال امّت من انتظار فرج از سوى خداوند متعال است.»

اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود: «اَلمنتَظرُ لاَمرِنا كالمُتَشَحَّط بِدَمهِ فى سبيل الله؛ (7) پاداش انتظار كِشنده امر ما, مانند پاداش كسى است كه به خون خود در راه خدا, غوطه‏ور شود.»

از اين احاديث چنين استفاده مي‏شود كه انتظار فرج با دشواري‏هاى بسيار روبرور مي‏شود, از اين‏رو كه امر به معروف و نهى از منكر مي‏كند در عصرى كه معروف, در ميان مردم, منكر, و منكر معروف گشته است, در اين صورت مانند كسى است كه در خون خود در راه خدا, غلتيده است. اما شخص بي‏تفاوت و رفاه طلبى كه به واجبات خود عمل نمي‏كند و هيچ گونه احساس مسئوليت نمي‏كند, آيا چنين كسى در خون خود مي‏غلتد؟!

و در روايتى آمده؛ امام صادق عليه السلام به يكى از شاگردانش فرمود: مَن ماتَ منتَظِراً لهذا الاَمر كان كَمَن هُوَ القائمِ فى فسطاطِهِ؛ كسى كه در حال انتظار فرج ظهور امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف بميرد, مانند كسى است كه در محضر قائم عجل الله تعالى فرجه الشريف درخيمه آن حضرت است.» سپس فرمود: «لا, بَلْ كانَ كالضّاربِ بَينَ يَدَى رَسولِ اللهِ بالسّيفِ؛ (8) نه, بلكه, پاداش او همانند پاداش كسى است كه با شمشير در ركاب رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم با دشمنان مي‏جنگد.»

(1) چنان‏كه روايت شده؛ رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: «اَفْضَلُ اَعمالِ اُمَّتى اِنتِظارُ الْفَرَجِ؛ بهترين اعمال امت من انتظار فرج است».

(2) خصال شيخ صدوق, ص 616؛ بحار, ج 52, ص 123.

(3) كمال الدين, ص 377.

(4) عيون اخبار الرّضا, ج 1, ص55, حديث 20.

(5) كمال الدين, ص 287, حديث 6.

(6) همان, ص644.

(7) كمال الدين, ص 645.

(8) همان, ص 338, حديث 11؛ المحاسن البرقي, ص 174, حديث 51.