ولادت و نام مبارك آن حضرت عجل الله تعالى فرجه الشريف - امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، جلوه جمال الهی - نسخه متنی

سید محمد حسینی شیرازی؛ ترجمه: محمد محمدی اشتهاردی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ولادت و نام مبارك آن حضرت عجل الله تعالى فرجه الشريف

حضرت مهدى روز پانزدهم ماه شعبان سال 255 هـ. ق در شهر سامرّا چشم به جهان گشود. (1)

نام شريف و كنيه حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف همان نام و كنيه رسول خداست, كه اين مطلب در احاديث فراوانى آمده است. (2)

محدّثان و علما گفته‏اند: به زبان آوردن نام مبارك حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف در عصر غيبت, جايز نيست, گرچه درستى اين مطلب به اثبات نرسيده است, زيرا حوادث سياسى عصر امام حسن عسكرى عليه السلام و مقارن آن, اقتضا مي‏كرد, كه نام شريف حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف ذكر نشود, از اين رو كه عبّاسيان و امثال آنها در صدد بودند نام آن حضرت فراموش شود يا به‏ گونه‏اى آن حضرت را از بين ببرند با اين پندار كه, مي‏توانند نور خدا را خاموش كنند, با اين كه خداوند مي‏فرمايد: «يُرِيدُونَ اَنْ يُطْفِئوُا نُورَ اللهِ باَفْواهِهِم, وَيَأَبَى اللهُ اِلا اَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكافِروُنَ» (3) (آنها مي‏خواهند نور خدا را بادهان‏هاى خود خاموش كنند, ولى خداوند جز اين نمي‏خواهد كه نور خود را كامل كند, هر چند كافران ناخشنود باشند.) و نظير اين آيه در سوره صف آيه هشتم نيز آمده است.

بنابراين, ظاهر اين است كه به زبان آوردن نام آن حضرت در اين زمان جايز است, گرچه فلسفه حرمت به زبان آوردن نام آن حضرت در عصر عبّاسيان نيز, براى ما روشن نيست, زيرا كافران, منافقان و ستمگران به تقدير اِلاهى نمي‏توانستند به آن حضرت دست يابند, و شايد آنها هركسى راكه نام آن حضرت را داشت مي‏كشتند, يا اين كه خداوند متعال اراده كرده كه با رعايت علل و اسباب امورى كه موجب آسيب رسانى به آن حضرت مي‏شود, او را حفظ نمايد. (4)


(1) كمال الدين شيخ صدوق, ص 430 باب ماروى فى ميلاد القائم صاحب الزمان عجل الله تعالى فرجه الشريف حديث 4؛ ارشاد شيخ مفيد, ج 2, ص 339؛ باب ذكر الأمام القائم عجل الله تعالى فرجه الشريف اعلام الورى علاّمه طبرسي, ص 418؛ الفصل الثانى فى ذكر مولده و اسم ابيه عليه السلام غيبة طّوسي, ص 234, منتخب الانوار المضيئه, ص 50. فصل 5.

(2) اين احاديث در اين كتاب‏ها نقل شده است: كمال الدين شيخ صدوق, ص 286- 287و 297و باب ما اخبر به النبى صلّى الله عليه وآله وسلّم من وقوع الغيبة بالقائم عجل الله تعالى فرجه الشريف و ص 411 باب فيمن انكر القائم, الفصول المختاره: ص 297؛ مناقب آل ابي‏طالب, ج2, ص 227؛ كشف الغمّه, ج2, ص 521؛ دعائم الاسلام, ج 2, ص 188؛ اعلام الوري, ص 424 و 425؛ غيبة طوسي, ص 271؛ العدد القويه, ص 70 نبذة من احوال الأمام الحجه عجل الله تعالى فرجه الشريف كفاية الاثر, ص 66, منتخب الانوار المضيئه, ص27.

(3) سوره توبه, آيه 32.

(4) در بحث‏هاى آينده زير عنوان « آيا تلفظ به نام او حرام است؟» سخن خواهيم گفت.

/ 72