چشم صاحب دولتان بيدار باشد صبحدم آن جماعت را كه در سينه ز شوق آتش بود صبحدم بايد شدن در كوى او، كز شاخ وصل كوى او بي زحمت ناجنس باشد صبح گاه پرده بردار سعادت وقت صبح از روى و اين مرده دل در خواب نوشينست و دولت در گذار طالبان پرتو خورشيد روى دوست را زنده داران شب اميد را بر در گهش روز اگر با عمرو و با زيدست رازى خلق را زنده داران شب اميد را بر درگهش از در رحمت به دست آويزى هل من سائل؟ گر تو مي خواهى كه بگشايد در احسان او گرچه كميابى كسى در صبحدم ناخفته، ليك تير آه دردمندان در كمينگاه دعا هر شبت ميگويم اين و عقل ميگويد بلى آنكه در خوردن بود روز دراز او به سر در شب شهوت گر از گل بستر و بالين كنى دست با هر كس كه دادى در ميان همچون كمر چرخ با صد ديده مي بيند ترا جايى چنيناوحدي، گر زان شب بيچارگى خوفيت هست اوحدي، گر زان شب بيچارگى خوفيت هست
عاشقان را نالهاى زار باشد صبحدم كارگاه سوز دل بر كار باشد صبحدم هر گلى كت بشكفد بي خار باشد صبحدم راه او بي زحمت اغيار باشد صبحدم آن تواند ديد كو بيدار باشد صبحدم شادمان آندل كه دولتيار باشد صبحدم چشم بر در، روى بر ديوار باشد صبحدم ديدها درياى گوهربار باشد صبحدم راز دل با خالق جبار باشد صبحدم ديدها درياى گوهر بار باشد صبحدم سايلان را كوى حضرت بار باشد صبحدم بر در او رفتنت ناچار باشد صبحدم حاضرى زانخفتگان بيدار باشد صبحدم از كمان سينه ها طيار باشد صبحدم پند گيرد خواجه، گر هشيار باشد صبحدم خفته بگذارش، كه بس بيمار باشد صبحدم آنچنان بالين و بستر مار باشد صبحدم باز بايد كرد، كان زنار باشد صبحدم آدمى را خود ز خفتن عار باشد صبحدمچاره ى كار تو استغفار باشد صبحدم چاره ى كار تو استغفار باشد صبحدم
لطفا منتظر باشید ...
