بزرگان ری جلد 1

مى شود اين است كه «حمصى» به صاد ضبط شده و منسوب به حمصشهر معروف شام واقع ميان حلب و دمشق است!

سپس مى نويسد:

محقق داماد در تعليقاتقواعدشهيد (اول) نوشته است «هرجا شهيد دركتابهاى خود مى نويسد \"شاميّون\" مقصود او دو تنو شيخ فقيه متكلمسديدالدين محمود حمصى است»چنان كه دررياض العلماءدر باب«القاب» آمده است.

و نيز مؤلفرياضدر مورد ديگرى از كتاب خود مى نويسد:

شايد او اصلاً اهل «رى» بوده و سپس به حِمْص رفته و مشهور به حِمْصىشده باشد، يا به عكس او اهل حمص بوده بعد به رى آمده است.

اين توهم از آنجا ناشى شده كه سديدالدين را حمصى رازى مى گويند.

همچنين مؤلفرياضاز خط شيخ بهائى نقل مى كند كه وى گفته است: «به خطيكى از علما ديده ام حمصى از مجتهدين دانشمندان ما است منسوب به حمصقريه اى از شهر رى بوده كه فعلا خراب است»، ظاهراً همين طور هم باشدبنابراين«حمصى» را يا با تشديد و يا به تخفيف كه مشهور است بايد خواند.

به نظر ما اگر دانشمندان اهل فن به كتابلسان الميزانابن حجر عسقلانىدانشمند معروف اهل تسنن، كه متأسفانه ترجمه حمصى را در لفظ «محمد» آوردهاست مراجعه مى نمودند، مطلب مانند آفتاب نيمروز روشن مى گرديد و ديگرمحتاج به اين همه بحث و تكلفات نبود.

ابن حجر مى نويسد:

1يعنى ابوصلاح حلبى و ابوالمكارم ابن زهره، ولى بنابر تحقيق ما حمصى ايرانى است وشامى نيست كه سومى آنها باشد بلكه منظور از شاميّون دو نفر مزبور و قاضى عبدالعزيز ابنبرّاج است.