تبصره - بزرگان ری جلد 1

از علما بوده اند، و شايد سبب آن كثرت اشتهار مصنف بوده است، و اين احتمال راتأييد مى كند كه هيچ يك از اين چهار نفر صاحب تصنيف و تأليف نبوده اند، و اگرهم تأليفى يا تأليفاتى داشته اند معروف نبوده است، و از اين روى بوده است كهمنتجب الدين فقط به ترجمه حال شخصى ايشان پرداخته است.

تبصره

چنان كه ملاحظه مى شود در هيچ يك از اين دو ترجمه حال كه منتجب الدين، ورافعى براى اين عالم نوشته اند، هيچ گونه تصريح و اشارتى به تاريخ وفات وىنشده است، و از جاى ديگر نيز هيچ گونه اطلاعى در اين باب به دست نياورده ايم،لعلّ اللّه يحدث بعد ذلك أمرا.

سيد سند و محقق مدقق معتمد قاضى نور اللّه شوشترى درمجالس المؤمنيندراواسط مجلس پنجم كه در ذكر بعضى از اكابر متكلمين و افاضل مفسرين، ومحدثين، و اعاظم و اشراف فقهاء، و مجتهدين، و اعيان قرّاء،و نحات، و لغويين، ازتبع تابعين (رضى اللّه عنهم اجمعين) نسبت به اين عالم جليل و معرفى كتابنقضچنين اظهار عقيده كرده است:

الشيخ الأجل عبد الجليل القزوينى الرازى، از اذكياى علماى اعلام، واتقياى مشايخ كرام بوده، و در زمان خود به علوّ فطرت و جودت طبع ازسائراقران امتياز داشته است، تا آنكه چون بعضى معاصران او از غلاتسنيان شهر رى و ناصبيان وادى ضلالت و غىّ مجموعه اى در رد مذهبشيعه تأليف نمود، علماى شيعه كه در رى و آن نواحى بودند، به اتفاققرار دادند كه شيخ عبدالجليل اولى و احقّ است به آنكه متصدى دفع ونقض آن شود، و آخر او تأليف كتابى شريف در نقض آن مجموعه اىساخت و عنوان آن را به نام نامى و اسم سامى حضرت صاحب الزمانمحمد بن الحسن المهدى صاحب الامر مزين ساخت، و عبارت او درخطبه كتاب مذكور اين است.