محمد بن زكريا، ابوبكر رازى
وى را اعراب «الرازى» و مؤلفان لاتين قرون وسطى «رازس»(Razes)گفته اند، واز اطباىِ كبار و فيلسوفان عالى مقدار ايرانى دوره اسلامى استگر چه محمد بنزكريا را بيشتر محققان مشرق و مغرب به طب و كيميا شناخته اند، اما او به عصرخويش از دانشمندان جامع به شمار بوده، و در غالب رشته هاى علوم زمان صاحبمؤلّفات عديده است؛ جز آنكه تسلطش در طب و كيميا بيشتر بوده، تا بدان پايه كهساير فضائل و مقامات وى را تحت الشعاع قرار داده بوده استدر ابن سينا جنبهفلسفه بر پزشكى و در رازى پزشكى بر فلسفه غلبه داشتاز آغاز جوانى او اطلاعكاملى به دست نيست، و گفته اند: در بدو جوانى در شمار صنّاع و اهل حرفت بود وپس از چندى به كيمياگرى پرداختو زرگرى را پيشه ساختكشف زيت الزاج1رى باستان، دكتر حسين كريمان، ج 2، ص 354 368.2.الفهرستابن نديم، ص 415، س 20؛ ترجمه فارسىالفهرست، ص 531؛طب اسلامىادوارد براون، ترجمه فارسى، ص 78.3مسعودى را درمروج الذهببه تسلط وى به علم كيميا اشارتى است رك: ج 2، ص 374.